„Ouderdom wordt vaak alleen als probleem gezien. Daarbij denkt men aan gebreken en hulpbehoevendheid, oplopende kosten en hoge eisen aan de gezondheidszorg. Maar de maatschappij kan zich niet veroorloven ouderen af te schrijven; vergrijzing heeft ook een verrijkende kant. De vrije tijd kan positief worden benut. Er komt ruimte om na te denken, nieuwe wegen in te slaan, activiteiten te ontplooien en zich in te zetten voor anderen. Levenservaring en wijsheid kunnen worden verzilverd als ouderen die mogelijkheden ook zelf aangrijpen. ”Terwijl ouderen hoogbejaard worden, komen tegenwoordig minder kinderen ter wereld, constateerde Beatrix. „De maatschappelijke solidariteit waar ons hele sociale bestel op berust, legt een zware last op jonge schouders. Maar in deze tijd willen veel jongeren zelf bepalen waarvoor zij verantwoordelijkheid aanvaarden. Voor hen geldt de opgelegde zorg voor ouderen niet meer als vanzelfsprekend. Toch zal elke nieuwe generatie zich bewust moeten worden van verplichtingen tegenover mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen”. De jongeren van nu zijn de ouderen van straks, waarschuwde de koningin.

„In het algemeen zijn de verhoudingen tussen jong en oud kwetsbaarder geworden”, zei ze. Wijsheid en wil om elkaar te begrijpen zijn dan ook onontbeerlijk. Het is volgens de vorstin ook nooit te laat om een hand te reiken, weerstand te overwinnen, wantrouwen te doorbreken, onenigheid bij te leggen. „Het is nooit te laat om lief te hebben. In liefde houd je mensen vast”.

Kerstfeest is voor de koningin het feest van Gods liefde in de geboorte van Zijn Zoon. „In verbondenheid draagt elke generatie geloof over in wat het leven zin geeft en houvast biedt. Generaties gaan, generaties komen; maar in Gods liefde blijven wij allen opgenomen”. Volgens de Rijksvoorlichtingsdienst liet de koningin zich bij deze laatste woorden louter inspireren door Psalm 90, een tekst die veelvuldig rond de jaarwisseling wordt aangehaald.