Voorzitter drs. T. A. Gunter presenteerde het onderzoek, ”Zorg voor spiritualiteit, verpleegkundig competentieprofiel”, dat is uitgevoerd door het prof. dr. Lindeboom Instituut voor medische ethiek. Nog nooit eerder is eenduidig vastgesteld welke bekwaamheden verpleegkundigen in de spirituele zorg dienen te hebben.

De gezondheidszorg legt sinds een jaar of tien grote belangstelling voor spirituele verzorging aan de dag. De Algemene Vereniging van Verpleegkundigen en Verzorgenden (AVVV), waartoe ook Febe behoort, toont zich ingenomen met het rapport. „Het is een doorbraak dat dit rapport wordt geaccepteerd in niet-christelijke kringen”, aldus Gunter.

Het geven van spirituele zorg behoort tot de bevoegdheden van de verpleegkundige. Volgens het rapport dienen verpleegkundigen „eigen waarden, overtuigingen en gevoelens te hanteren in de relatie met zorgvragers van verschillende levensovertuigingen.” Dit houdt onder meer in dat zij respect tonen voor de levensovertuiging van de zorgvrager en onbevooroordeeld staan ten opzichte van mensen met andere geloofsopvattingen.

Ook dienen zij open te staan voor andere interpretaties dan de eigen opvattingen en tijdig te verwijzen naar een geestelijk verzorger.

Verpleegkundigen moeten betrokken communiceren met zorgvragers vanuit verschillende culturen. Ook dienen zij samen met de zorgvrager de behoefte aan spirituele verzorging vast te stellen. Het geven van spirituele zorg is een onderdeel van de kwaliteit van een zorginstelling.

Het onderzoek is uitgevoerd dankzij een subsidie van destijds 40.000 gulden van D66-minister Borst aan de AVVV. Febe bedankte Borst afgelopen zaterdag door middel van een kaart voor de subsidie. Borst neemt binnenkort officieel afscheid van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Febe doet verder mee aan een onderzoek van het Nederlands Instituut voor onderzoek in de gezondheidszorg (Nivel) naar de kwaliteit van beroepsverenigingen van verzorgenden en verpleegkundigen en de positie van het patiëntenperspectief daarin. Het beleidsplan van Febe vormt hierbij een uitgangspunt.

Ds. A. van Heteren, christelijk gereformeerd predikant te Urk, sprak tijdens de najaarsvergadering over ”De zin van het lijden in relatie tot het lichaam als tempel van de Heilige Geest”. Hij constateerde vanuit de levensgeschiedenis van Job dat de mens voorzichtig moet zijn om een verband te leggen tussen het lijden en de zonde van een bepaald persoon.

De predikant waarschuwde voor uitdrukkingen als „Het is geen mens die het je aandoet” en „Je moet er maar in berusten.” „Dat is heel wat anders dan de woorden van Job: De Heere heeft gegeven en de Heere heeft genomen, de Naam des Heeren zij geloofd, en: Zouden wij het goede van God ontvangen en het kwade niet ontvangen?”

Als doelen van het lijden noemde de predikant kastijding vanwege de zonden, beproeving van de gelovige, versterking van het geloof en het verhogen van Gods eer. „Het is een wonder als het lijden mag zijn in gemeenschap met en in navolging van Christus. Hij heeft de angel uit het lijden weggenomen.”