Er wordt aandacht geschonken aan vutters die herintreden, maar als je 59 jaar bent en werk zoekt als administrateur en/of docent economie in de regio Drechtsteden/Rotterdam, kom je gewoonweg niet aan de bak. Ik heb vanaf mijn 16e gewerkt als administrateur en deed in mijn WW-periode van vier jaar 1500 sollicitaties. Via re-integratiebureaus kreeg ik hulp. Ik werk nu twee jaar in het onderwijs; dit tijdelijke contract loopt in februari af en het is nog onbekend of er verlenging volgt. Men mag het niet zeggen, maar de reacties zijn duidelijk: U bent te oud en dus te duur. Of overgewaardeerd en andere onzin. En dan roept iedereen: Er is zo veel werk. Ja, waar dan?Ik lees veel bitterheid in uw verhaal en kan dat goed begrijpen. Na jarenlange inzet kom je aan de rand van het arbeidsproces te staan en blijken er bijna geen mogelijkheden meer om aan het werk te komen. Toch is het u, na een WW-periode van vier jaar en 1500 sollicitaties (!) blijkbaar gelukt om weer aan het werk te komen. Dat is heel bijzonder en ik ben benieuwd hoe dat is gegaan. Ook ben ik benieuwd waarom u nu, na twee jaar werkzaam te zijn geweest in het onderwijs, weer opnieuw aan de kant zou komen te staan, terwijl er juist nu in het onderwijs een groot tekort is aan gekwalificeerd personeel. Een oplossing kan ik u op deze manier natuurlijk niet zomaar geven, maar het zou zinvol kunnen zijn om zicht te krijgen op de dieper liggende redenen waarom u denkt dat u opnieuw in deze situatie belandt. Hoe moeilijk uw situatie waarschijnlijk ook is als u straks echt opnieuw thuis komt te zitten, toch hoop ik van harte dat u de motivatie kunt vinden om deze maatschappij op een enthousiaste manier te laten zien wat u hebt bij te dragen. Door u te richten op de positieve aspecten bijvoorbeeld, zelfs als die in de minderheid zijn. En door u niet te richten op de vele onmogelijkheden die u zult tegenkomen, maar op die enkele mogelijkheden die er zullen zijn, zoals u ook eerder ervaren hebt. Bouw uw netwerk zo veel mogelijk uit en laat veel mensen weten wat u zoekt, wat uw kwaliteiten zijn en waarom ze u moeten hebben.

Ik kan echt niet goed loskomen van mijn werk, vind het heel erg moeilijk om ermee om te gaan als werk niet af is, of als er werk blijft liggen. Ik word er vreselijk nerveus van. Ik werk in een bakkerij, en werk ook nogal eens ’s nachts; dat is voor mij vaak erg zwaar, maar ik durf het niet goed aan te geven. Ik verdien per uur 8,25 euro bruto, dat is dan ook voor de nachtelijke uren, het is altijd hetzelfde. Nu mijn vraag: Verdien ik te weinig? En hoe moet ik leren om mijn werk los te laten?

Je noemt verschillende dingen die niet goed gaan in je werk. Zowel ontwikkelpunten bij jezelf als werkomstandigheden die voor jou niet prettig zijn. Het is zinvol om te kijken welke factoren te beïnvloeden zijn en welke niet. Je kunt er moeilijk tegen als werk niet af is, of als er werk blijft liggen. Ik weet niet of het reëel is in jouw situatie om te veronderstellen dat het werk af kan zijn, maar zo niet, dan stel je op dat vlak misschien te hoge eisen aan jezelf. In elk geval klinkt het zo dat je je uiterste best doet en het daarmee niet redt om alles af te krijgen. Leren relativeren en eraan werken minder perfectionistisch te zijn kunnen dan noodzakelijk zijn, wil je voorkomen dat je daarop vastloopt. Je werk doen onder spanning draagt in elk geval niet bij aan het kunnen loslaten van je werk.

Ten aanzien van het salaris is het zo dat er bij je aanname meegedeeld had moeten worden dat er afwijkende uren mogelijk zijn. Dan zou afgesproken moeten zijn of die wel of niet extra worden gehonoreerd. In principe is het niet reëel dat je hetzelfde verdient op afwijkende tijden, tenzij dit van tevoren is afgesproken.

Het aangeven van je eigen grenzen richting je werkgever, over het ’s nachts werken en het salaris, zijn wel belangrijk, ook al vind je het moeilijk. Zoals het nu gaat, hou je het in elk geval niet veel langer vol. Het is verstandig om je te bezinnen op je wensen, grenzen en mogelijkheden. Misschien is het ook goed om eens rond te kijken bij andere mogelijke werkgevers of een uitzendbureau, om eens te bezien wat er eventueel aan ander werk voor je is. Dan kun je verschillende opties naast elkaar leggen. Praat er vooral ook over met anderen, zodat je de steun kunt krijgen die je nodig hebt.