Lukas 16:19-20Deze man wordt hier aangeduid als een rijk mens, een man van groot vermogen en vele middelen. Hij is gelukkig en voorspoedig naar het oordeel van deze wereld, die in het boze ligt. Hij is een van hen die hun rijkdommen houden voor het hoogste goed, die huis bij huis, akker bij akker trekken. Zij zijn van gedachte dat hun huizen er eeuwig zullen zijn en hun woningen van geslacht tot geslacht.

Als een blijk van zijn grote rijkdom staat er: „en was gekleed met purper en zeer fijn lijnwaad”, de dracht van de grote en aanzienlijke lieden. Tevens heeft hij een weelderige levensstijl: „levende allen dag vrolijk en prachtig.” Zijn buik was zijn god en hij gaf nooit aan de armen die niets te eten of te drinken hadden. Zo leefde hij dag aan dag.

Tegenover deze rijke brasser schildert de Heere Jezus een zeker bedelaar. Hij heet Lazarus, een man die zijn brood bedelend langs de huizen krijgt. Een zeker arm, ellendig en gebrekkig mens, door de Joden veracht en versmaad omdat die meenden dat zijn ouders grote zonden hadden begaan. Hij lag aan de poort van die rijke man. Hij lag daar als weggeworpen, als een ellendige verstotene. Hij mocht niet in de poort, want hij zat vol zweren. Die tot hem kwamen, hadden een walg van hem. Doch de honden verkwikten hem en lekten zijn zweren.

Johannes Barueth, predikant te Dordrecht

(”De predikende en wonderdoende Christus”, 1754)