De Rijksuniversiteit Groningen komt tot die conclusie na onderzoek van een oeroshoorn waarvan de uitkomsten gisteren zijn bekendgemaakt.Uit het onderzoek blijkt dat de laatste oerossen tussen 555 en 650 in de Friese kweldergebieden langs de kust moeten hebben geleefd. Eerder werd gedacht dat het dier in de vierde eeuw al in Nederland was uitgestorven.

De hoorn van de oeros die is onderzocht, werd begin dit jaar door een amateurarcheoloog gevonden in terpresten bij het Friese plaatsje Holwerd. Het gebeente van 70 centimeter van de hoorn is nog vrijwel intact. De Groninger universiteit heeft aan de hand van een monster uit de hoorn kunnen vaststellen wanneer het dier is doodgegaan. „Een bijzondere ontdekking”, aldus hoofddocent archeologie Wietske Prummel.

Het dier was met soms een schofthoogte van wel 2 meter een indrukwekkende verschijning. De diersoort is in Nederland vermoedelijk uitgestorven door gebrek aan robuuste moerassen en moerasbossen.

Door jacht en door de opkomst van de landbouw werd het leefgebied van deze wilde rundachtige steeds kleiner. „Waarschijnlijk hebben de laatste exemplaren hun toevlucht gezocht tot kwelders aan de rand van ons land”, aldus Prummel. In Polen bezweek pas in het begin van de 17e eeuw de laatste oeros.

De universiteit wil nog een DNA-onderzoek laten uitvoeren. Daaruit kan onder andere worden afgeleid of de oeros veel trok of zich ophield op een beperkt grondgebied.