Schüssel werd midden jaren negentig bij zijn destijds ruziënde partij als compromis naar voren geschoven en tot partijleider gekozen. Maar hij maakte weinig indruk. Hij was volgens de mannetjesmakers in Wenen veel te weinig ’volks’ om een groot publiek aan te spreken. Ook tegenover medewerkers gedroeg Schüssel zich naar verluidt afstandelijk en teruggetrokken.

Schüssel, met zijn onberispelijke maatpak en vlinderdasje, was beslist geen man voor verkiezingscampagnes. Maar zondag kozen veel Oostenrijkers Schüssel, die met meer dan 42 procent van de stemmen de grootste verkiezingsoverwinning in Oostenrijk sinds 1945 behaalde.

De uitzinnige ÖVP’ers scandeerden ”Wolfgang, Wolfgang” in de volle verkiezingstent voor hun hoofdkwartier in Wenen. Wolfgang bleek echter nog steeds een ingetogen figuur. Hij zei dat „we bescheiden moeten blijven en met beide benen op de grond moeten blijven staan.”

Hij liet zondag de sociaal-democratische SPÖ ver achter zich. Die partij was dertig jaar lang de grote regeringspartner in de schaduw waarvan de christen-democratisch ÖVP meeregeerde.

Schüssel werd op 7 juni 1945 in Wenen geboren. Na zijn rechtenstudie begon hij een vrij onopvallende loopbaan als politicus bij de ÖVP. Hij steeg gestaag op de ÖVP-ladder en werd in 1989 minister van Economische Zaken. Tijdens interne ruzies binnen zijn partij kreeg Schüssel in 1995 het leiderschap in de schoot geworpen. Schüssel was vervolgens vice-kanselier en minister van Buitenlandse Zaken in de traditionele SPÖ/ÖVP-coalities.

Na de verkiezingen van 1999 besloot Schüssel een grote gok te doen. Hij ging in zee met de rechtsliberale Freiheitliche Partei (FPÖ) van de als extreem rechts bekendstaande politicus Jörg Haider. De gok leverde Schüssel een stroom van kritiek op uit binnen- en buitenland. Sociaal-democraten in heel Europa verguisden de bondskanselier met luide trom en lieten de EU Oostenrijk met sancties bestraffen.

Schüssels onverstoorbare houding tegenover die kritiek heeft ongetwijfeld bijgedragen aan zijn imago als kalme en betrouwbare leider. Zijn regering verhoogde de belastingen aanzienlijk en de werkloosheid nam toe, maar Schüssels populariteit steeg, terwijl die van zijn FPÖ-coalitiepartners daalde.

Toen er bij de FPÖ in september onderling ruzie kwam, koos Schüssel zonder aarzeling voor vervroegde verkiezingen. Weer een goede gok. De ÖVP voerde met Schüssel een goede en op de persoon gerichte campagne.