De bouwplaats op 100 meter van het gemeentehuis biedt een opmerkelijke aanblik. Drie grote stukken van een molen naast elkaar. Aan de ene kant het onderste deel van de molen, dat is opgebouwd uit beton en hout. In het midden de bovenachtkant van hout, bedekt met riet. En daarnaast de kap. Als er niet te veel wind staat, worden de onderdelen vrijdagmiddag op elkaar gezet.Eeuwenlang had de vissersplaats een molen waar het graan werd vermalen voor de bakkers in het dorp. Het bouwwerk stond enkele honderden meters van de huidige locatie. „Op een kaart uit 1666 staat al een molen afgebeeld”, zegt Arie ter Beek. Hij heeft namens de gemeente Bunschoten-Spakenburg zitting in het bestuur van stichting Korenmolen De Hoop, die de bouw begeleidt. „Waarschijnlijk was de molen op dat moment al honderd jaar oud. Het was een grondzeiler. De wieken gingen bijna over de grond. Hij stond in een open gebied en kon genoeg wind vangen.”

In 1877 werd er een boerderij gebouwd aan de zuidkant van de molen, juist aan de kant waar de meeste wind vandaan kwam. In 1899 werd de molen gesloopt. Er kwam een exemplaar uit Wormer voor in de plaats. Hij werd in Wormer afgebroken en in Bunschoten weer opgebouwd. „In 1967 is ook deze gesloopt”, aldus Ter Beek. „Hij was eigendom van een veevoederhandelaar, die hem niet meer nodig had. Een garagehouder bouwde op de plek van de molen een showroom.”

In 1997 kwam de stichting Botterwerf Spakenburg op het idee om de molen te herbouwen. Er werd een nieuwe stichting in het leven geroepen. De gemeente Bunschoten-Spakenburg wilde een deel van het benodigde bedrag van 1,2 miljoen euro betalen. Ook veel bedrijven staken er geld in. Momenteel is er nog een gat van 1,5 ton. In november vorig jaar kon eindelijk de eerste spa de grond in. Inmiddels is het bouwwerk grotendeels gereed. In december wordt hij opgeleverd en naar verwachting is de officiële opening in april of mei volgend jaar.

De molen wordt zo veel mogelijk een kopie van het exemplaar dat in 1967 werd afgebroken. „Deskundigen hebben aan de hand van oude foto’s onderzocht hoe hij er oorspronkelijk was gebouwd.” Ze hadden daarbij het voordeel dat het een Zaanse molen was, waarvan er nog voldoende als voorbeeld kunnen dienen. De stichting overwoog nog om authentieke onderdelen van andere molens te gebruiken. Dat is uiteindelijk niet gedaan. „We vonden niet de juiste delen. Bovendien krijg je door die onderdelen wel de problemen van de molen waar ze eerst op zaten. Daarom hebben we een volledig nieuwe gebouwd.”

De korenmolen wordt 25 meter hoog. De toppen van de wieken bereiken 36 meter. De molen krijgt een museumfunctie. Op welke manier dat precies wordt ingevuld, is nog onduidelijk. Aan de molen zit een restaurant vast, waar plaats is voor enkele tientallen gasten. Buiten komt aan de waterkant een terras, dat zich deels boven de gracht zal bevinden.