Radio zou volgens hem het eerste luxeartikel zijn na voedsel en water.Gilbert Okoronkwo MA, secretaris van de Communicatie Commissie van de Evangelische Alliantie van Afrika en leider van onze partnerrelatie PEMA/ACT in Ivoorkust, verschilt met hem van mening. Hij stelt dat men liever eerst een tv aanschaft.

Uit eigen waarneming weet ik dat in veel dorpen op het platteland van Mali (een van de armste landen) televisietoestellen staan. In 2005 deed 3xM een onderzoek naar de impact van christelijke televisie in Mali (zie 3xm.nl) waaruit naar voren kwam dat de christelijke televisieprogramma’s op de nationale publieke omroep vooral in de dorpen veel bekeken worden, omdat daar slechts één zender beschikbaar is.

Mijn eerste ontmoeting met Abdoulaye Sangho dateert van 1991, toen werd hij bestuurslid van onze partnerrelatie PEMA/ ACT. Uit zijn lidmaatschap van het bestuur van een christelijke televisieorganisatie en uit de verwijzing naar het werk van de tandarts uit zijn dorp blijkt dat hij zelf oog heeft voor meerdere vormen van evangelisatie.

Ik houd het ervoor dat zowel de mening van Sangho als die van Okoronkwo waar is, en dat het nodig is om zowel via radio als televisie, internet en andere vormen van evangelisatie de mensen in dit deel van de wereld te bereiken met het Goede Nieuws.

Met Sangho bespraken we deze week hoe we kunnen samenwerken en elkaars werk versterken. Die atmosfeer van waardering voor elkaars werk spreekt me meer aan dan Sangho’s uitspraak die in de kop van het RD-artikel is geciteerd.

Martien Timmer AA

3xM

Postbus 643

3800 AP Amersfoort

Sinterklaas
Wat een treurigheid, dacht ik toen ik het opinieartikel (RD 14-11) van de heer R. A. Steenbergen las.

Er zijn nu eenmaal gebruiken en tradities in Nederland die wellicht een ’heidense’ en/of ’roomse’ oorsprong hebben, maar die, wat dat betreft, helemaal geen rol meer spelen in de gedachten van mensen en ook hun invloed niet meer laten gelden. Wat te denken van het klokluiden bij een begrafenis, een krans (kerstkrans, winterkrans, of hoe je het ook wilt noemen)?

Zijn er nu echt geen belangrijkere zaken dan ouders bijna te verbieden hun kind(eren) een cadeautje te geven rond 5 december?

De scribent betrekt Luther er ook nog bij. In het boek van Paul Scheurlen, ”Luther onze huisvriend”, lees ik echter op pagina 143 dat Luther wel degelijk Sint-Nicolaasdag vierde en dat op die dag waarschijnlijk de „eigenlijke uitdeling van kerstgeschenken plaats vond, naast het geliefde kerstfeest, dat Luther met zijn diepgevoelig gemoed tot een echt Duits familiefeest wist te maken…”

Zal het volgende artikel van deze scribent zijn dat kerstfeest vooral níét gezellig mag zijn? De wereld staat in allerlei opzichten in brand; waarom houden ’we’ ons bezig met dit soort van geneuzel in plaats van ons te bekommeren over een wereld die verloren dreigt te gaan, over jonge mensen die zich nauwelijks staande kunnen houden in een maatschappij die vrijwel geheel is losgeraakt van God en Zijn geboden?

Nellie Teekens-Krijgsman

Albatrosstraat C 5

9663 PV Nieuwe Pekela

Sinterklaas (II)
Toen ik het opinieartikel in RD 14-11 over sinterklaasfeest las, was mijn eerste reactie: „Dit is een 1 aprilgrap.”

Maar na nog een keer lezen bleek de schrijver het serieus te menen.

Ik heb geen waardeoordeel over hoe iemand sinterklaas beleeft, maar om je mening te onderbouwen met de geschriften van een dominee uit de 17e eeuw, die nog midden in de 80-jarige oorlog opgroeide, gaat mij veel te ver.

Sinterklaas is inmiddels, mede door de promotieactiviteiten van de middenstand, geworden tot een breed gedragen familiefeest. Er is niemand die serieus denkt hiermee aan een vorm van heiligenverering te doen.

Het citaat dat als bijschrift bij de foto is gebruikt, onderstreept nog eens de mening van de auteur: alsof het vieren van sinterklaas een godsdienst betreft.

Verder zij nog opgemerkt dat de datum van het kerstfeest ook gebaseerd is op het heidense zonnewendefeest!

Henk Kamp

De Steen 11

3931 VK Woudenberg