Sangho is enkele dagen in Nederland en te gast op het kantoor van Trans World Radio in Barneveld. Hij is afkomstig uit een moslimgezin in de regio Timboektoe in het West-Afrikaanse land Mali. Zijn vader gaf hem de voornaam Abdoulaye, wat ”dienaar van Allah” betekent.Sangho: „Mijn vader was een diep religieus mens, een vrome moslim die elke morgen bad en uit de Koran of andere Arabische boeken las. Hij stuurde mij op vijfjarige leeftijd naar een Koranschool, waar ik de Koran vers na vers, hoofdstuk na hoofdstuk uit het hoofd leerde.”

Sangho’s eerste contact met een christen verliep via de tandarts. „Hij was de enige tandarts in een naburige plaats. Hij was christen. Hij hielp mij niet alleen van mijn kiespijn af, maar gaf me ook het Evangelie en andere christelijke boeken. Ik hoorde toen voor het eerst dat God een Vader is. Allah was voor mij altijd ver weg, niet dicht bij de mensen.”

Hij nodigde zijn vrienden uit om over het Evangelie te vertellen. „Mijn ouders leefden niet meer en ik werd onderhouden door mijn oom. Hij had twee vrouwen, wat gebruikelijk is onder moslims. Toen mijn oom zag dat ik een goed leven leidde als christen, gaf hij mij geld voor een verdere opleiding. Moslims denken altijd dat als iemand christen wordt, hij God niet kent en eigenlijk een beest is. Moslims zijn voor hen goede mensen, christenen slecht. Toen zij zagen in mijn leven dat de werkelijkheid anders was, kwamen er meer tot geloof.”

Het resultaat is dat er in zijn woonplaats nu verschillende kerken zijn ontstaan. „In Mali mag je over het Evangelie praten, als het maar in je eigen huiskamer gebeurt. Daarom deed de tandarts iets wat wettig mogelijk was. Het probleem ligt in het algemeen in moslimlanden niet bij de regering, maar bij de bevolking en vooral de familie. Je wordt uit alle verbanden gestoten als je van moslim niet-moslim wordt.”

Coördinator

Sangho is momenteel coördinator van TWR voor het werk in landen als Guinee, Senegal, Mali, Ivoorkust, Ghana, Nigeria en Niger. Via de middengolf bereikt de TWR verschillende landen. TWR heeft dit jaar een zendstation geopend in Benin en heeft bij de regering een aanvraag voor de korte golf gedaan, die het bereik met vele honderden kilometers kan vermeerderen.

West-Afrikaanse landen kampen met toenemende armoede als gevolg van de flink gestegen olieprijs, ontwrichting vanwege (burger)oorlogen en niet in de laatste plaats aids. Ivoorkust, waar Sangho woont, heeft met 14 procent het hoogste besmettingspercentage van West-Afrika. TWR zendt een antiaidsprogramma uit dat zelfs het enige officiële antiaidsprogramma is in Ivoorkust. Het programma is erop gericht de verdere verspreiding van aids te voorkomen, door informatievoorziening en uitleg van Bijbelse principes over seksualiteit en huwelijk. De overheid gebruikt het TWR-programma om de strijd tegen deze ziekte aan te binden.

TWR oogst in Afrika veel bekendheid met zijn programma ”Africa Challenge”. Het is een combinatie van praktische voorlichting op het gebied van landbouw en gezondheid, met aan het slot verkondiging van het Evangelie.

Hoorders van TWR-programma’s kunnen per telefoon of per brief reageren. De TWR brengt mensen in contact met plaatselijke gemeenten. „Maar vaak zijn er ook mensen die op geen enkele gemeenschap kunnen terugvallen. TWR wil juist ook deze mensen bereiken.”

Van één ding is Sangho overtuigd: zonder radio zijn deze mensen onbereikbaar. „Afrika heeft een mondelinge cultuur. Verreweg de meerderheid van de bevolking in afgelegen gebieden is niet in staat om te lezen. Er zijn christelijke televisieprogramma’s, maar die zijn alleen in de steden te ontvangen. In plattelandsgebieden is de radio het enige contact met de buitenwereld. Het radioapparaat is zelfs het eerste luxeartikel na voedsel en water.”

TWR zendt in geheel Afrika uit in zestig talen, in West-Afrika zijn dat er twintig. „Het voordeel van radio is dat je alleen in de kamer het programma kunt beluisteren. Als je het Evangelie verkondigt voor een groep moslims, zullen zij hun geloofskeuze niet durven bekendmaken. In de eenzaamheid van een kamer, kantoor of auto, kan men echter vrij en onbevangen naar de boodschap luisteren.”

Islam

West-Afrika is overwegend moslim. In Sangho’s geboorteland Mali is dat 87 procent, in Niger zelfs 98 procent en Mauritanië heet officieel een islamitische republiek, met 99,8 procent moslims. Ivoorkust is voor 40 procent islamitisch, met in het zuiden de meeste christenen (30 procent). Ivoorkust is een plek waar veel nationaliteiten wonen, omdat het land een kruispunt is van handelsroutes. „Veel goederen worden via Ivoorkust het binnenland in gebracht. Dat biedt vele mogelijkheden om het Evangelie te brengen, ook bij hen die later weer naar hun eigen land terugkeren.”

Sangho krijgt veel reacties op uitzendingen. Hij komt soms de meest wonderlijke verhalen tegen. Zo ontmoette hij tijdens een conferentie een moslim die elke avond in de moskee te vinden was maar daar met zijn radio christelijke programma’s van de TWR volgde. „Moet je voorstellen: luisteren naar een christelijk programma in een moskee! Ik heb deze man de boodschap kunnen brengen dat er zekerheid van redding is. De moslim zegt: zekerheid kán er zijn, als Allah het wil. Maar God wil het, heb ik hem gezegd. Niet áls Hij wil, maar Hij wíl.”