Een stimulans voor zwart Amerika
Een meerderheid van de Amerikaanse kiezers heeft deze week voor een Afro-Amerikaanse kandidaat gestemd als opvolger van president George Bush in het Witte Huis. Een Afro-Amerikaanse oftewel een zwarte kandidaat. Betekent dat ook het einde van de rassendiscriminatie in Amerika?
„Ik ben bang dat veel mensen dat denken”, zegt Mark Malloy, de eerste zwarte burgemeester van Cincinnati in het zuiden van Ohio, een van Amerika’s belangrijkste industriestaten. „Ik ben daar bang voor, omdat dat namelijk niet het geval is. Natuurlijk, het is een geweldige stap voorwaarts dat Obama nu zijn intrek neemt in het Witte Huis, maar ik weet uit ervaring wat racisme is en ik weet ook dat Obama’s overwinning nog niet het einde betekent van deze treurige traditie in ons land”, aldus Malloy.Hij wijst op het beginsel ”affirmative action”, dat dateert uit de regeringsperiode van president John F. Kennedy. Het gaat hier in feite om positieve discriminatie, waarbij minderheden in het algemeen en zwarten in het bijzonder voorrang krijgen bij toegang tot onderwijs, werkgelegenheid en sociale behuizing. „Dit sociaal positieve beginsel heeft geen wonderen verricht, maar het heeft minderheden wel geholpen. Maar ik hoor nu al geluiden dat men positieve discriminatie gevoegelijk kan afschaffen, omdat de komende intrede van Obama in het Witte Huis duidelijk maakt dat rassendiscriminatie tot het verleden behoort”, zegt Mallory.
„Maar, dat is beslist niet zo”, reageert de zwarte dominee Jesse Jackson, die in de jaren tachtig als Democratisch kandidaat een vergeefse gooi deed naar het presidentschap. „Het zijn vooral conservatieve kringen die nu pleiten voor afschaffing van positieve discriminatie. „Die zwartjes kunnen het nu wel zelf”, is de redenatie. Ik denk dat het nog niet zover is, maar ik ben het wel met Obama eens dat Amerika’s Afro-Amerikaanse gemeenschap de problemen waarmee zij worstelt niet alleen aan discriminatie van anderen moet wijten”, aldus Jackson.
Hij vindt dat Obama een „fantastisch precedent” heeft gecreëerd. „Veel zwarten geven het onderwijs bijvoorbeeld voortijdig op, ”omdat wij toch gediscrimineerd worden en wij nooit iets anders dan de laagste baantjes krijgen”. Nu Obama president wordt, kan men hen met dat succes confronteren en erop wijzen dat Afro-Amerikanen een deel van hun mislukkingen aan zichzelf te wijten hebben. Obama heeft daar trouwens ook wel eens op gewezen. Ik denk dat zijn overwinning een enorme stimulans voor de zwarte gemeenschap is; een gemeenschap die in de komende jaren duidelijker geconfronteerd zal worden met haar eigen verantwoordelijkheden”, besluit Jackson.