Mattheüs 5:4Twee soorten vertroosting zijn er. De eerste is een zakelijke vertroosting, waardoor aan treurigen de troostrijke beloften worden voorgedragen. Er is ook een gevoelige vertroosting waardoor de Heere van deze troostgoederen ook de bewustheid geeft.

Voorzeker, geliefden, dat is Gods gewone weg; troost schenken op voorgaande treurigheid, zielsverkwikking volgend op het gezicht van geestelijke armoede. Het zijn de treurigen aan wie de geestelijke beloften van het Evangelie worden gedaan. „De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God, niet verachten.”

Het is ook een wijze weg die God inslaat als Hij troost geeft in treurigheid. Eerst moet armoede van de geest de zondaar lastigvallen en moet zijn ziel wegdruipen van treurigheid. Dan pas zal hij een gepast voorwerp worden van de hemelse vertroosting. Daarbij wordt de troost voor een ziel des te aangenamer, als ze volgt op treurigheid. De genezing is des te zoeter, als er smart aan voorafgaat.

Wat het gevoelige van de vertroostingen Gods aangaat, dat volgt niet altijd direct. Vaak gebeurt dat na enig uitstel, want treurigen kunnen soms lang onder hun treurigheid blijven liggen. Dat leert ons de ondervinding.

Johannes Barueth,predikant te Dordrecht

(”De predikende en wonderdoende Christus”, 1752)