Het begon allemaal met een uitstapje van een groep Tsjernobylkinderen naar de Verenigde Staten, afgelopen voorjaar, vertelde CDA-Kamerlid Omtzigt vrijdag. Een van de deelnemers aan deze reis, het 16-jarig meisje Tatjana, reisde na afloop niet terug naar Wit-Rusland. De gastouders waar het meisje al voor het tiende achtereenvolgende jaar verbleef, nodigden haar uit om voorgoed te blijven. Daarop vroeg Tatjana asiel aan in de VS.Met grote gevolgen, aldus Omtzigt. Diep beledigd zette de regering van Wit-Rusland twee maanden terug alle uitwisselingsprogramma’s stop. Het licht gaat pas weer op groen als de vakantielanden via een verdrag met Wit-Rusland garant staan voor de terugkeer van de kinderen. Zo’n verdrag is echter niet te regelen in een handomdraai.

Achttien parlementariërs uit twaalf landen dienden deze week op initiatief van Omtzigt een motie in bij de Raad van Europa, waarin de regering van Wit-Rusland wordt opgeroepen het uitreisverbod op te heffen. Een strategische zet, omdat Wit-Rusland zich graag wil aansluiten bij de raad. Haalt de motie niets uit, dan kan de raad Omtzigt benoemen tot rapporteur, om Wit-Rusland daarna formeel, via de raad van ministers op de vingers te tikken. Zover komt het hopelijk niet, aldus het Tweede Kamerlid.

Vrijwilligersorganisaties in Vriezenveen, Rotterdam en Gouda hadden de logeerbedden al opgemaakt, klaar voor de komst van in totaal zo’n honderd kinderen in september en oktober, zegt Margien Wessels, voorzitter van de stichting Kinderhulp Tsjernobyl Vriezenveen. Een dag voor vrijwilligers van deze stichting zouden vertrekken om de kinderen op te halen werden ze gealarmeerd door de organisatie die het vertrek van de kinderen uit Tsjernobyl coördineert. „Alle betrokken autoriteiten in Minsk hadden onze uitreispapieren gestempeld, de Schengenvisa zaten al in de paspoorten van de kinderen. Maar om onze zusterorganisatie niet in gevaar te brengen, zijn we niet gegaan”, licht Wessels toe.

Behalve Omtzigt kwam ook de landelijke Stichting Rusland Kinderhulp (SRK) in het geweer. Voorzitter Koops van deze stichting is honorair-consul voor Wit-Rusland en heeft contacten met de ambassade in Den Haag. Voor de nabije toekomst ziet Wessels het desondanks somber in. „Tot aan de Kerst ligt de overkomst van kinderen zeker stil.”

Bidden geeft iedere dag nieuwe hoop op betere tijden, staat op de SRK-site. Wessels, instemmend: „We hopen nog steeds op een wonder.”