Hij geeft toe dat zijn beeld van opvoeding in de gereformeerde gezindte misschien wat vertekend is. „Ik heb als gezinstherapeut bij Eleos te maken met ouders en kinderen die soms in een behoorlijk ontwrichte situatie zijn terechtgekomen. Zij hebben ondersteuning bij de opvoeding nodig. Tegelijk constateer ik soms met verbazing hoe goed ouders opvoeden, ook al leven ze in een moeilijke thuissituatie.”Een van de problemen waar Geluk geregeld tegenaan loopt, is de drukte in gezinnen, waardoor het vader en moeder boven het hoofd groeit. „De gezamenlijke eetmomenten staan bijvoorbeeld onder grote druk. Vooral ’s avonds. Het ene gezinslid gaat, het andere komt. Menige moeder verzucht: „Het lijkt hier wel een restaurant.” Zeker in de gereformeerde gezindte heerst de gedachte dat de maaltijd een sociaal moment, een moment van ontmoeting is. Dat kan forse spanningen geven: het moet gezellig zijn, maar het is vooral druk en chaotisch.”

Wat is daaraan te doen?
„Misschien moeten ouders de idylle van het gezellig samen eten tijdelijk loslaten. Leg de lat in dit opzicht niet te hoog.”

In een ’restaurantgezin’ schiet het samen bidden en Bijbellezen aan tafel er al snel bij in.
„Zoek in dat geval naar een ander moment, bijvoorbeeld ’s avonds, om de dag samen af te sluiten.”

In drukke gezinnen helpt niet zelden het oudste meisje als een soort tweede moeder flink mee. Is dat wenselijk?
„Als het tijdelijk is, geeft zoiets niet. Zorg als ouders wel voor een stuk waardering voor het kind. En blijf beseffen dat het geen normale zaak is dat een kind moet meewerken om het gezin draaiende te houden. Meehelpen moet trouwens geen verantwoordelijkheid worden. Je mag kinderen nooit medeverantwoordelijk maken voor de gang van zaken in het gezin.”

Is het erg als vader en moeder verschillend denken over de opvoeding van hun kinderen?
„Nee, maar laat de kinderen daar nooit de dupe van worden. Praat verschillen niet in het bijzijn van kinderen uit. Ga liever elke avond een blokje om en bespreek dan de vragen die er liggen. Trek vervolgens één lijn ten opzichte van de kinderen.”

Samenwerken in de opvoeding moet spontaan gaan. Mee eens?
„Het is mooi als het spontaan kan, maar de praktijk leert dat het vaak anders gaat. Ouders moeten bewust tijd vrijmaken om over de opvoeding van hun kinderen te praten. Veel dingen die we doen, hebben we niet spontaan geleerd. Denk aan veters strikken of fietsen. We hebben er tijd en energie in gestoken om het te leren. Waarom dan niet in opvoeden?”