Ik mocht er nog een paar uur vertraging bij optellen. Er waren problemen met het communicatiesysteem van het vliegtuig. Tegen negen uur landde ik zaterdagavond in Jakarta - om niet op zondag te hoeven reizen was ik een dag eerder gegaan dan de rest van de Kamerdelegatie.Het eerste wat bij aankomst opvalt, is het klimaatverschil. De vochtige warmte valt onmiddellijk op je. Voor het eerst in Indonesië: een fascinerend, uitgestrekt eilandenrijk. Maar liefst meer dan 17.000 eilanden in een gebied zo groot als Europa. Een bevolking van meer dan 240 miljoen inwoners. Het land ook met de grootste moslimbevolking ter wereld.

De lange vliegreis bood mooi de mogelijkheid om te spitten in de meegenomen boeken en artikelen. Het is altijd goed om wat te weten over de geschiedenis van een land dat je bezoekt.

Voor Indonesië geldt dat dubbel en dwars. Nederland deelt immers een eeuwenlange geschiedenis met dit land. Aan de koloniale tijd kwam na veel verwikkelingen een definitief einde toen Indonesië na de Tweede Wereldoorlog onafhankelijk werd. De bijzondere aandacht voor Indonesië is daarmee echter geen verleden tijd. Sterker nog, juist in de achterliggende jaren is er meer toenadering gekomen tussen beide landen. Daarbij past ook dit werkbezoek van de Kamercommissie buitenlandse zaken.

Ik zie ernaar uit om deze week veel te zien en te horen. Hoe samengewerkt kan worden in de strijd tegen de armoede: miljoenen mensen moeten hier dagelijks vechten voor hun bestaan. Maar ook hoe corruptie kan worden tegengegaan. Hoe democratische hervormingen kunnen worden versterkt.

Bezorgdheid is op haar plaats over de verhouding tussen de moslimmeerderheid en de christenen. Wat zijn de gevolgen van een islam die steeds luider van zich doet spreken?

Bijzonder benieuwd ben ik naar de ontwikkelingen in Papoea en in de Molukken - ontzettend jammer dat het plan om naar Ambon te reizen, uiteindelijk niet doorging.

Een druk programma. Heel fijn om ook hier in Jakarta de week in de kerk te kunnen beginnen. Een Nederlandstalige kerkdienst in de monumentale Immanuelkerk uit 1839, de vroegere Willemskerk. Door ambassademedewerker Marnix Segers en zijn vrouw Gerda werd ik na de dienst zeer gastvrij ontvangen. Ze blijken zelfs ooit in mijn woonplaats, Benthuizen, te hebben gewoond!

De wereld is toch klein.

Kamerleden van diverse fracties zijn deze week op werkbezoek in Indonesië. De parlementariërs Van der Staaij (SGP) en Voordewind (ChristenUnie) houden beurtelings een dagboek bij.