Jelisejev vertrok in 1996 naar Kansk, Zuid-Siberië, om daar de mensen met het Evangelie bekend te maken. Het werk werd gezegend, vertelde hij zaterdag: er ontstond een gemeente. Inmiddels zijn er in de omgeving van Kansk door evangelisatiewerk ook kleine groepen ontstaan.Jelisejev verhaalde van de verschillende reizen die hij tot honderden kilometers buiten Kansk maakte om mensen met het Evangelie in aanraking te brengen. Contacten worden onder meer gelegd via correspondentie, die de vrouw van Jelisejev doorgaans verzorgt. Zelf is de evangelist veel op pad. Hij vertelde hoe hij over vaak onbegaanbare wegen via land of water -met een boot of over bevroren rivieren- mensen opzoekt. De doeltreffendste middelen zijn nog steeds prediking en muziek, zo merkt hij.

„Is al het werk soms tever- geefs?” vroeg Jelisejev zich af, gezien de grote nood in het land. Zijn antwoord is ontkennend. „Alles wat we doen, ook het kleinste, wordt door God genoteerd. Met Jesaja mogen we zeggen dat het werkloon bij de Heere is. De gemeente van Christus wordt gebouwd, en wij mogen daarbij helpen. Het Koninkrijk van God is ons beloofd. Eens zullen we bij elkaar zijn om in één taal de Heere groot te maken.”

Een film over een reis naar nieuwe zendingsgebieden in Zuid-Siberië, aan de grens met China en Mongolië, gaf de bezoekers van de ontmoetingsdag een beeld van het werk van de evangelist. Het zijn reizen met ontberingen, moeilijke weersomstandigheden en auto’s die voortdurend vastzitten op onbegaanbare wegen. Contacten worden gelegd met dorpen waar het Evangelie nog nooit is gebracht. Er is een enorme leeshonger, gaf M. J. Uijl, directeur van Friedensstimme, aan.

Doodvonnis
De tweede buitenlandse spreker op de ontmoetingsdag was Ajdyn Kadyrov, afkomstig uit een moslimgezin in Azerbeidzjan. Hij wilde na zijn bekering tot het christelijk geloof moslims de Naam van Jezus te verkondigen en ontving een roeping voor Dagestan. Het is een land met dertig volken, die elk hun cultuur en taal hebben. Dat levert al meteen een taalbarrière op, want velen beheersen geen Russisch, stelde Kadyrov, die alleen Russisch en Azerbeidzjaans spreekt.

Desalniettemin zegent God het evangelisatiewerk dat hij verricht, zo zei hij. Praktische evangelisatie, dat wil zeggen: mensen helpen met praktische bezigheden en dan spreken over het Evangelie, is volgens de evangelist het beste middel. Richtlijn in de omgang met moslims is niet te ruziën over de vele twistvragen die er zijn. Als moslims tot Christus komen, tekenen zij hun doodvonnis. Zeker voor vrouwen, die het al moeilijk hebben onder moslims, wordt het zwaar.

Van de tien steden in Dagestan zijn er al acht in aanraking gebracht met het Evangelie, aldus Kadyrov. Maar van het hele gebied waar hij werkt, is nog maar 10 procent bereikt. De evangelist vroeg de aanwezigen om gebed voor de bevolking in de bergen van Dagestan die nog nooit het Evangelie gehoord hebben.

Ds. W. N. Middelkoop, voorzitter van Friedensstimme, lichtte in zijn openingswoord het thema van de dag toe: ”Eén Naam is onze hoop!”. „Waar de Heere werkt, komt tegenstand. De duivel doet er alles aan om het werk af te breken of tegen te houden.” Hij verwees hierbij naar verstoringen van diensten en het beboeten van voorgangers van niet-geregistreerde gemeenten.

Opvallend is volgens de predikant dat de eerste tegenstand niet van de wereld komt, maar uit godsdienstige hoek. „Achter het verzet tegen activiteiten van de niet-geregistreerde baptisten zit nogal eens een Russisch-orthodoxe priester.”