De Tweede Kamer en het kabinet waren vrijwel unaniem dat als Nederland in het internationale veld voortdurend hardop riep dat het moorden en verkrachten in het voormalige Joegoslavië moest stoppen, Nederland ook een bijdrage moest leveren. „Het zou hol hebben geklonken als het bij woorden was gebleven,” aldus De Hoop Scheffer. „Ik werd bestookt met brieven en telefoontjes”, voegde Valk er aan toe.

De Hoop Scheffer en Valk verklaarden woensdag dat de uitzending van blauwhelmen was gebaseerd op groot vertrouwen in de deskundigheid van de militaire autoriteiten. Ook veronderstelden ze dat de grote bondgenoten te hulp zouden schieten als Nederlandse militairen in de problemen zouden komen.

Als die steun met luchtwapens was gegeven, had de de moslimencalve niet hoeven vallen, is nog steeds de opvatting van Valk. De Hoop Scheffer en Valk zijn er steeds van uitgegaan dat de Verenigde Naties in samenwerking met de NAVO die verantwoordelijkheid zou nemen. „Dat was naïef”, stelde de PvdA’er voor de conmmisie vast. Als er een Frans bataljon had gezeten waren er wel luchtaanvallen uitgevoerd en was de enclave niet gevallen, meenden beiden.

De Hoop Scheffer benadrukte de humanitaire noodzaak om iets te doen aan het ’moorden en verkrachten’ in Bosnië, als reden voor het besluit troepen te sturen. „Het ging niet om de illusie dat Srebrenica verdedigbaar zou zijn”, aldus de huudige minister van Buitenlandse Zaken.

De Hoop Scheffer vond het verder niet op zijn weg liggen om in 1993/1994 al te zeer door te vragen over de vraag of uitzending haalbaar was en of de gekozen locatie Srebrenica niet te riskant zou zijn. Als het kabinet zegt er alle vertrouwen in te hebben, moet je als Kamerlid van goeden huize komen om daar tegenin te gaan, aldus de CDA’er.Valk zei dat zijn fractie aanvankelijk nog twijfels had over de uitzending van Dutchbat. Tijdens het belangrijke debat van november 1993, toen het kabinet toestemming kreeg de luchtmobiele brigade in te zetten, wilde Valk een voorbehoud maken totdat duidelijk was wat de bestemming van Dutchbat zou zijn.

In een vooroverleg met PvdA-minister Ter Beek van Defensie was deze benadering doorgesproken en door de bewindsman geaccepteerd. Tijdens het debat bleek er van de steun van Ter Beek weinig over. Verder werd Valk door vrijwel al zijn collega’s in de nek gesprongen over de reserves van de PvdA. Het leidde ertoe dat Valk uiteindelijk overstag ging en het kabinet eveneens ongeclausuleerd het groene licht gaf.