Johansson heeft de minister uitgelegd dat verplaatsing van de activiteiten (bouwen van scheepsmotoren) naar Italië nodig is wegens de structurele overcapaciteit. Italië heeft de beste papieren, omdat de bestaande fabriek daar de hele reeks producten van Wärtsilä kan maken, inclusief de ‘Zwolse’ motoren. Andersom kan dat niet.

Bij de motorenfabriek in Zwolle werken 700 mensen. Een deel van hen kan worden herplaatst bij de onderhoudspoot in Schiedam, zodat er per saldo 550 banen worden geschrapt.

„Ik heb hem gezegd dat ik het besluit eigenlijk niet begrijp. Het is de beste fabriek, de arbeidsmarkt is flexibel en ze hebben er zo veel in geïnvesteerd", zei Jorritsma na afloop van het gesprek, dat plaatsvond in Brussel. Toen ze vroeg of het bedrijf de sluiting zou willen heroverwegen, kreeg ze een hard „nee" te horen. Hooguit wil de directie nadenken over wat er met de fabriekshal gaat gebeuren.

Jorritsma heeft in het gesprek gezegd dat het technisch ontwikkelingskrediet, een staatslening, moet worden terugbetaald. De staat heeft 43 miljoen gulden in de machinefabriek gestoken. De Finse directie was niet onder de indruk van dit dreigement. Volgens afspraak zal begin volgend jaar 16 miljoen gulden worden betaald. De andere 27 miljoen gulden zal zij ook op tafel leggen.

Gouden randje
Volgens Wärtsilä gaan een „paar honderd" banen verloren bij toeleveranciers. Jorritsma vreest dat dat er veel meer zijn. Ze baseert zich op een brief van de gezamenlijke toeleveranciers, die vrezen voor 2000 banen. De vakbonden reageren ook teleurgesteld. „Die 43 miljoen moeten hoe dan ook terugkomen", zo reageert een woordvoerder van De Unie. „Desnoods in een sociaal plan met een gouden randje."

Volgende week woensdag zullen burgemeester Meijer en wethouder Baarsma van Zwolle overleg voeren met de directie van Wärtsilä. Naar verwachting zal de gemeente Zwolle dan ook een claim van zo’n 15 miljoen gulden op tafel leggen voor de infrastructuur waar Zwolle voor heeft gezorgd.