Zij weigerde toen in te gaan op vragen over groene stroom, omdat haar collega Van der Hoeven (Economische Zaken) daarvoor de eerstverantwoordelijke was. Woensdag erkende Cramer dat zij te „procedureel” was geweest.Tijdens het debat ontstond verwarring, doordat vicepremier Bos een brief naar de Tweede Kamer had gestuurd, waarin staat dat de grondwettelijke inlichtingenplicht van een minister wel degelijk begrensd is tot de „eigen individuele verantwoordelijkheid.” Het bestuur van de Tweede kamer gaat zich hierover nog beraden.

Harde kritiek kreeg Cramer van Jansen (SP), die bij de PvdA-bewindsvrouw „daadkracht en politieke behendigheid” miste. Maar de SP’er vond ook dat het „incident” van dinsdag „niet tot al te grote woorden” hoefde te leiden.

De Tweede Kamer wilde Cramer dinsdag, toen Van der Hoeven in het buitenland was, aan de tand voelen over het bericht dat de consument met groene stroom wordt „opgelicht.” Volgens Van der Hoeven is dat niet het geval, maar zij kon de PVV daarvan niet overtuigen.

Wat in Nederland wordt verkocht als groene stroom, wordt meestal niet in Nederland opgewekt. Zo wordt elektriciteit uit waterkracht in Zweden gewoon verkocht in eigen land, maar worden daarvoor toch groene certificaten verstrekt. Bedrijven mogen op grond van deze „garanties van oorsprong” duurzame energie aanbieden aan klanten in ons land. Ook wordt stroom als „groen” verkocht, waarvan de opwekking werd gesubsidieerd door de overheid. Van der Hoeven wil net als de Europese Commissie en het Europees Parlement op zoek naar een systeem waarbij het bij „groene stroom” alleen nog gaat om ongesubsidieerde energie die wordt opgewekt in nieuwe installaties.

Een consument die in de toekomst kiest voor groene stroom, betaalt wat extra ten opzichte van andere stroomgebruikers, maar dat leidt dan ook tot extra investeringen in duurzame energie, aldus Van der Hoeven.