„Kijk, hier gaan we normaal gesproken naar links.” Draaiend aan het stuur koerst de Surinaamse buschauffeur op lijn 3 met haar vrije rechterhand de stadsbus naar rechts, de Sportlaan in. De halte aan de Krugerlaan die ze anders aandoet, is opgeheven. De oranje vuilniszakken om het bekende gele bordje in de laan, een van de toegangswegen tot de Goudse probleemwijk Oosterwei, spreken duidelijke taal.Het was een spontane actie, vertelt de Surinaamse over het besluit van haar en haar Connexxioncollega’s om na een bedreiging met een mes op lijn 3 de Oosterwei voorlopig te mijden. „Toen ik het donderdagochtend hoorde, werd ik razend. Die dag reden we nog onze normale route. Vrijdag besloten we: Het is genoeg.” Wat ze vindt van het eerder op de dag genomen besluit om camera’s in de bus te monteren? „Het zal me benieuwen hoe lang het duurt en of het helpt.”

Even later moet ze vol in de remmen. Een tegemoetkomende Peugeot verandert van rijbaan en koerst aan op de bus. De vier allochtonen in de auto drukken hun hoofden tegen de linkerzijramen. Als hun chauffeur op het laatste moment het stuur omgooit, gaan de middelvingers omhoog. Het is een provocatie waarmee chauffeurs volgens de Goudse burgemeester Cornelis overal in de stad te maken kunnen krijgen. De Surinaamse weet beter: „Dit gebeurt vooral hier.”

Het parkeerterrein bij sporthal De Springers langs de Sportlaan staat helemaal vol. Moslims uit heel Gouda treffen elkaar voor een gebedsdienst in het kader van de ramadan. „We komen hier bidden, onze moskee is veel te klein”, zegt een jonge Marokkaan uit de wijk Bloemendaal in gebroken Nederlands.

Rond De Springers is veel blauw te zien. Agenten surveilleren te voet, per fiets, per motor, met de auto en in burger. Enkele bezoekers claxonneren, de overigen zetten zwijgend koers richting de hal. Tussen de donkere flatgebouwen tegenover de sporthal broeit het. „Wij zijn gangsters, wij zijn gangsters”, roept een clubje Marokkaanse jongens naar agenten die in de wijk hun ronde doen.

De chauffeur op de volgende lijn 3 heeft nog geen agent gezien in zijn bus. „Maandagavond was ik aan de beurt voor de laatste rit. Ik wilde net gaan toen ik hoorde dat zich bij drie, vier haltes groepjes Marokkanen verzamelden. Toen dacht ik: Bekijk het maar.”