Jack Kilby van elektronicabedrijf Texas Instruments demonstreerde op 12 september 1958 een geïntegreerde schakeling op een schijfje halfgeleidermateriaal. Inmiddels zijn chips niet meer weg te denken uit het dagelijks leven.In Kilby’s tijd werden alle componenten waaruit de elektronische schakelingen in computers waren opgebouwd, nog stuk voor stuk met de draadjes handmatig aan elkaar gesoldeerd. Een tijdrovend en dus duur karwei. Daarbij namen de circuits veel ruimte in beslag en waren zij lang niet altijd even betrouwbaar. Computerbouwers zochten koortsachtig naar manieren om hun machines sneller en efficiënter te maken.

Kilby, net in dienst getreden bij Texas Instruments, ging in de zomer van 1958 serieus met die problemen aan de slag. Zijn zomervakantie schoot erbij in, maar op 12 september kon hij de eerste geïntegreerde schakeling voorleggen aan zijn werkgevers. In plaats van losse componenten en koperdraadjes gebruikte hij een stukje halfgeleidermateriaal (germanium) en gouddraad. De vinding werkte en Texas Instruments maakte de chip in het voorjaar van 1959 wereldkundig.

De chip werd vanaf de jaren zestig op grote schaal in productie genomen en heeft sindsdien een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt. De rekenkracht nam snel toe naarmate chipmakers erin slaagden kleinere transistoren te ontwikkelen waarvan er meer op een chip pasten. Volgens de Wet van Moore, genoemd naar een van de oprichters van chipbedrijf Intel, verdubbelt de rekensnelheid van chips ongeveer iedere twee jaar.

Dat proces is nog altijd aan de gang. Fabrikanten waaronder het Nederlandse NXP Semiconductor, de voormalige chipstak van Philips, blijven werken aan nog kleinere en krachtigere chips. Toeleveranciers als ASML dragen bij met steeds geavanceerdere productiemachines die het mogelijk maken duizenden transistoren op de breedte van een mensenhaar te proppen.

Helaas voor Kilby gingen zijn collega’s Robert Noyce en Gordon Moore, die later Intel zouden oprichten, met het patent op de geïntegreerde schakeling aan de haal. Wel kreeg hij voor zijn bijdrage aan de ontwikkeling van de chip in 2000 de Nobelprijs voor de natuurkunde. Vijf jaar later overleed hij op 81-jarige leeftijd. Tot aan zijn pensioen was hij blijven werken voor Texas Instruments.