Geen paniek, wel veel gegiechel
Een mevrouw die net uit de Stopera komt, giechelt nog wat na. „Toen het licht in de zaal uitviel, begonnen sommige mensen te applaudisseren. We dachten namelijk dat het bij het stuk hoorde dat uitgevoerd werd. Dat was nogal modern.”
Zomaar ineens kwam het openbare leven in de hoofdstad woensdag om iets voor tien uur tot stilstand. Het licht ging uit, trams vielen stil en in de bioscoopzalen doofden de lampen en werd het filmscherm zwart.
Toch lijken de bewoners van de hoofdstad gisteravond de stroomstoring vooral als een belevenis te hebben ervaren. Paniek was er niet, wel veel gegiechel. „We zaten naar de film te kijken, ineens hoorden we een plop en werd het donker”, meldt de bezoeker van een van de bioscopen in het centrum van de stad.
„En toen moesten we dus de zaal verlaten en naar huis. Zonder stroom begin je namelijk niet veel”, meldt hij lachend.
Cafés aan het anders hel verlichte Rembrandtplein met z’n grote neonreclames hadden van de nood een deugd gemaakt en alles verlicht met kaarsjes. De gasten konden hun aandacht volledig bij elkaar houden, omdat ze buiten niets anders zagen dan duisternis. Het was er gezelliger dan ooit.
Ook in het gemeentehuis was er geen stroom. „We hadden net gemeenteraadsvergadering en zaten rustig met elkaar te praten, toen ineens het licht uitviel”, vertelt burgemeester J. Cohen. „Maar omdat we in het stadhuis noodaggregaten hebben, ging na enkele seconden dat licht weer aan.”
Omdat het gemeentebestuur bang was voor paniek en zelfs eventuele plundering van winkels, werd direct een crisisteam geïnstalleerd. „Maar het is allemaal erg meegevallen en er is tot nu toe eigenlijk niets noemenswaardigs gebeurd”, aldus Cohen. „Er was een bericht van een beginnende plundering in het noorden van de stad, maar door het alerte optreden van de politie werd die snel de kop ingedrukt.”
Ook het openbaar vervoer in Amsterdam stond rond tien uur stil. Trams konden niet meer verder en treinen kwamen knarsend tot stilstand. Er werden bussen ingezet om passagiers toch op de plaats van bestemming te krijgen.
De algehele sfeer in vooral het centrum van de hoofdstad was tijdens de duisternis eerder jolig dan paniekerig. „Het is weer eens wat anders en je ziet de dingen ook weer eens anders dan anders”, aldus een wandelaar. „Eigenlijk best grappig. Ik ga maar snel naar huis en onder de wol. Wat moet je anders?”