Het Bijbelse geluid is weliswaar niet volledig, maar wel realistischer dan vaak wordt gedacht, aldus de predikant van de Haagse Bethlehemkerk. „De dingen díé erin staan, geven helderheid. Ze laten zien dat de nieuwe hemel en de nieuwe aarde aansluiten bij de werkelijkheid waarin wij zijn geschapen en leven.”Ook voor de hemel geldt dat onbekend onbemind maakt, zegt hij. Het beeld van de hemel als een eeuwigdurende kerkdienst, leeft bij velen. Dat beeld behoeft bijstelling, omdat het volgens hem eerder afstoot dan verlangen wekt. „Verkeerde voorstellingen oefenen een negatieve invloed uit op onze hoop en ons verlangen. De boze gaat ermee aan de haal, vooral bij jongeren. „Mij niet gezien”, zeggen ze dan over de hemel.” Het is daarom belangrijk dat we het goede zicht op het hiernamaals krijgen, voor zover de Bijbel erover spreekt. „De Bijbel licht een tipje van de sluier op. Die sluier moeten wij er dan niet overheen laten liggen.”

Nieuwe auto
De predikant vergelijkt de nieuwe hemel en de nieuwe aarde met een nieuwe auto - „al gaat deze vergelijking mank.” De auto blijft hetzelfde, de mankementen zijn verdwenen. „De aarde en de mens worden niet opgeheven, maar komen vernieuwd en gereinigd tot vervulling en tot hun bestemming. Zoals het God ooit voor ogen heeft gestaan. Er is een doorgaande lijn van schepping naar herschepping, door de verlossing heen. Dat is niet iets wat ik bedenk, daar is de Bijbel vol van. Als je op de toekomende werkelijkheid gericht raakt en je de Bijbel tegen het licht houdt, ontdek je dat hierover meer wordt gezegd dan je vermoedde.”

Ook herkenning en herinnering is een van de thema’s die dr. Visser tijdens zijn lezingen op 4, 11 en 25 september zal behandelen. „Neem bijvoorbeeld het aanzitten met Abraham, Izak en Jakob in het Koninkrijk van God. Wat de Bijbel hier zegt, geeft blijk van vertrouwelijkheid, openheid en verbondenheid. Mensen zullen geen vreemden voor elkaar zijn. Dat zegt iets over herkenning. Ook tussen personen die elkaar nooit eerder ontmoetten.”

In orthodoxe kring, zo bemerkt dr. Visser, wordt er op een „te terughoudende” manier over het hiernamaals gesproken. Mensen zijn zich niet bewust van de hemel; die is buiten beeld geraakt. Hij benadrukt het belang van het evenwicht tussen uitzien naar de hemel en het nemen van verantwoordelijkheid op aarde.

Buitenste duisternis
Vanavond, tijdens de eerste najaarslezing, zal de predikant eveneens spreken over de hel. Ook binnen de kerkmuren wordt het bestaan ervan betwijfeld of ontkend. Het al dan niet bestaan van de hel komt nadrukkelijk aan de orde, zegt dr. Visser. „Volgens het Evangelie is er niemand die meer heeft gesproken over de werkelijkheid van de hel en de buitenste duisternis dan Jezus. Als geen ander hield Hij Zijn gehoor eerlijk voor dat het leven twee verschillende uitgangen heeft, dat we als mens voluit verantwoordelijk worden gehouden voor wat wij hebben gedaan met Gods opzoekende liefde en genade. Je zou kunnen zeggen dat God ons door het oordeel tot het uiterste toe serieus neemt. Anders zou onze keuze omgekeerd kunnen worden en ons nee kunnen worden veranderd in een ja. Er is geen reden om dat te denken. Hoe graag je dat ook zou willen.”

Dat we de „allerdiepste diepte” serieus moeten nemen, weten we volgens hem ook uit het feit dat Christus door de verlorenheid is heengegaan. „Uitgerekend in het hart van het Evangelie, waar de hemel opengaat, gaat het door diepte en verlatenheid. Dat laat zien hoe waar die andere kant is. Als de hel niet bestond, had Jezus daar niet doorheen gehoeven.”

De najaarslezingen hebben ieder jaar plaats op initiatief van de vereniging Elim, nauw gelieerd aan de hervormde Bethlehemkerk in Den Haag.