Buitenland

„Soms sta ik met mijn mond vol tanden”

Naam: Petra Hofman

4 September 2008 09:24Gewijzigd op 14 November 2020 06:19
MAPUTO – Petra Hofman: „Ik verwonder me hier over de omvang van de hiv/aidsepidemie en hoe moeilijk het is om er iets aan te doen.” Foto Petra Hofman
MAPUTO – Petra Hofman: „Ik verwonder me hier over de omvang van de hiv/aidsepidemie en hoe moeilijk het is om er iets aan te doen.” Foto Petra Hofman

Geboren: 23 augustus 1978Werkt voor: ICCO en Ibfan Africa

Standplaats: Maputo, Mozambique

Sinds: September 2006

Wat voor werk doe je precies?

„Ik ben adviseur organisatieontwikkeling voor een netwerk van negen Mozambikaanse organisaties. Dat betekent dat ik samenwerk met de coördinatoren van het netwerk, maar ook met de werknemers van de individuele organisaties. Ik geef hun trainingen op allerlei terreinen.”

Waarom doe je dit werk?

„Omdat ik het interessant vind met verschillende mensen samen te werken. Het is een uitdaging om in een totaal andere cultuur dingen voor elkaar te krijgen. Daarnaast vind ik het belangrijk om bij te dragen aan een maatschappelijk belang.”

Op welk punt zie je vooruitgang?

„Het netwerk wordt sterker in de zin dat mensen elkaar en elkaars werk beter kennen. Activiteiten worden beter gecoördineerd en de informatie die wordt uitgedragen, verbeterd. Ook lukt het om een aantal mensen in de organisaties vaardigheden bij te brengen en meer zelfvertrouwen te geven.”

Hoogtepunt?

„Een hoogtepunt was mijn eerste werkdag. Ik was nog nooit eerder in een nieuwe baan ontvangen met zang en dans. De onderlinge band daar is als een warm bad, een soort tweede familie. Andere hoogtepunten zijn de momenten waarop ik merk dat iemand echt iets oppakt.”

Teleurstelling?

„Ik kan niet zeggen dat ik echt teleurgesteld ben in iets. Wel was de situatie hier anders dan ik had verwacht. Het onderwijsniveau van de meeste Mozambikanen is erg laag, wat het werk moeilijk maakt.”

Ben je kerkelijk betrokken?

„Nee. Hier in Mozambique speelt de kerk wel een grote rol in het leven van mensen. Er wordt gebeden op het werk en bijna iedereen gaat ten minste één keer per week naar de kerk.”

Speelt geloof een rol om hier te komen werken?

„Nee, voor mij persoonlijk niet.”

Waar verwonder je je over?

„De omvang van de hiv/aidsepidemie en hoe moeilijk het is om er iets aan te doen. In Maputo is bijvoorbeeld een op de vier zwangere vrouwen seropositief, met de kans dit virus over te dragen aan haar ongeboren kind. Maar een kwart van de zwangere vrouwen wordt echter getest en heeft toegang tot medicijnen en consultatie om deze infectie te voorkomen.”

Wat vind je moeilijk in het contact met de bevolking?

„De oplossingen die ik kom brengen hebben niet direct effect, terwijl sommige mensen honger hebben of ziek zijn. In het contact met de bevolking sta ik soms met mijn mond vol tanden omdat zij directe hulp verwachten die ik niet kan bieden.”

Wat ervaar je als gemakkelijk?

„Mozambique is een heerlijk land, met mensen die weten hoe ze moeten genieten van het leven. Er wordt veel gelachen, gedanst en gegeten. Het is ook relatief gemakkelijk om goed contact te leggen met de partnerorganisaties. Ik krijg veel ruimte en vertrouwen van de mensen met wie ik werk.”

Mis je Nederland?

„Wat ik mis zijn vrienden en familie. En de lange zomeravonden. Hier is het altijd rond 18.00 uur donker. Voor de rest mis ik niet zo veel.”

Zin om terug te gaan?

„Natuurlijk is het leuk om weer naar Nederland te gaan en iedereen daar te zien, of om weer naar een ander plek te gaan, maar afscheid nemen van Mozambique zal niet makkelijk zijn.”

Redactie: Gert Janssen

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer