Opnieuw haalde de Noordpool kortgeleden de krant, dit keer omdat het voor het eerst in de geschiedenis mogelijk was voor de scheepvaart om rond de pool te varen. Vorig jaar rond deze tijd was het nieuws dat de omvang van het zee-ijs een absoluut minimum had bereikt. Nu is het wachten op de nieuwste cijfers: gaan we ook een volgend record breken?We kunnen niet blind zijn voor de gevolgen van klimaatverandering; we zien ook met eigen ogen dat het weer extremer wordt en we horen de voorspellingen over de stijgende zeespiegel en hogere zomertemperaturen. En wie er gevoelig voor is, kan geroerd raken door het lot van de ijsberen die door de honger gedreven hun leefgebied verlaten, om soms honderden kilometers verderop, uitgemergeld, doodgeschoten te worden.

Maar wat doen we eraan? De Nederlandse burger doet z’n best - zo blijkt uit onderzoek van het Wereld Natuur Fonds. Een gezin neemt gemiddeld zo’n vijf energiebeperkende maatregelen (van spaarlamp tot isoleren). Om de opwarming van de aarde tegen te gaan en -toegegeven- ook een beetje voor de eigen portemonnee. En dat is prima.

Uit het WNF-onderzoek blijkt echter ook dat Nederlanders veel verwachten van de overheid en het bedrijfsleven. En terecht. Maar terwijl de voorlopers in het bedrijfsleven de economische kansen zien die een CO(in2(-arme economie biedt, laat ons kabinet het helaas afweten. De expliciete ambitie van het kabinet om het aandeel schone energie in de Nederlandse energiemix te verhogen tot 20 procent in 2020, zal met het huidige beleid zeker niet worden gehaald.

Het Wereld Natuur Fonds zet in op de grootschalige productie van windenergie op zee, met als streven 6000 megawatt opwekkingscapaciteit. Dat is op korte termijn te realiseren, relatief goedkoop en in vrijwel alle andere Noordzeelanden inmiddels een goed draaiende bedrijfstak. (Ter vergelijking: Nederland produceert op dit moment slechts 250 megawatt windenergie op zee, Engeland tienduizenden megawatts.)

Hindernissen
Met de productie van 6000 megawatt kunnen alle Nederlandse huishoudens van schone elektriciteit worden voorzien. Investeerders, bouwers en afnemers staan klaar. Zij willen graag, maar lopen in de praktijk aan tegen grote hindernissen, die in andere landen al zijn weggenomen. Taaie, langdurige procedures, vijf ministeries die goedkeuring moeten geven en gebrek aan infrastructuur (zo ontbreekt een centraal ’stopcontact’ aan de kust, zodat niet iedere bouwer een eigen kostbare hoogspanningsverbinding hoeft aan te leggen).

Het kabinet moet daarom komen met oplossingen voor de belangrijkste knelpunten:

Efficiënte, snelle vergunningsprocedures.

Aanwijzen van locaties.

Coördinatie door één ministerie.

Infrastructuur: een ’slim’ elektriciteitsnet op zee, inclusief één centraal ’stopcontact’ aan de Noordzeekust.

Bij de start van het nieuwe politieke jaar vraagt het WNF het kabinet om snelle besluitvorming over windenergie op zee. Dat doet het WNF samen met alle grote energiebedrijven, bouwbedrijven, enkele banken, de NS, KLM en een aantal lokale overheden. En mede namens miljoenen Nederlanders. Burgers en bedrijven verwachten daadkracht van het kabinet. Onze oproep aan het kabinet luidt dan ook: maak van Prinsjesdag een hoopvolle dag voor ons klimaat!

De auteur is directielid van het Wereld Natuur Fonds.