Het geld voor de premie was afkomstig uit geroofd Joods vermogen.

Dat staat in het boek ”Kopgeld” van Ad van Liempt, dat woensdag verscheen bij de Amsterdamse uitgeverij Balans. Tot nog toe deed vooral het aantal van 2915 slachtoffers de ronde, blijkt uit navraag bij het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD).

De 2915 is een aantal dat volgens de hoogleraar gebaseerd is op de dossiers van de bijzondere rechtspraak direct na de oorlog. Er werd destijds een centraal proces-verbaal opgemaakt met daarin een ’juridisch’ minimum, alleen maar bedoeld om de rechtsgang voldoende mogelijk te maken.

Voor J. Houwink ten Cate, hoogleraar holocaust aan de Universiteit van Amsterdam, is het door Van Liempt berekende aantal inderdaad nieuw, al had rechercheur Wijand Prasing het blijkens ”Kopgeld” in 1949 al een keer over „tussen de 8000 en 9000. Ik denk dat Van Liempts schatting dichter bij de waarheid komt dan die bijna 3000”, aldus Houwink ten Cate. „Van Liempts schatting is geen juridische, maar een historische. Laten er nu nog eens 2000 van die 8000 een vrijstelling hebben gehad die ook nog werd gerespecteerd, dan zijn het er nog 6000 die dankzij de premiejagers zijn gedeporteerd.”

Van Liempt stelde vast dat de premiejagers vrijwel allen Nederlander waren en meestal lid van de NSB. Ze waren veelal werkloos of erg ongelukkig in hun loopbaan. Volgens de auteur moeten velen bijna zeker geweten hebben wat hun slachtoffers te wachten stond.