Nu al moeten bedrijven een ’prospectus’ opstellen, een boekje met financiële gegevens, voordat ze aandelen, obligaties en dergelijke mogen uitgeven. De Europese wet maakt de eisen die aan zo’n prospectus worden gesteld, overal gelijk. Daardoor is één prospectus voldoende voor uitgifte van effecten in alle EU-landen.

Lange tijd hebben de ministers gesteggeld over een deelonderwerp: het toezicht op de uitgifte van reuzenobligaties, bijvoorbeeld van banken en verzekeraars. Als bedrijven zelf mogen kiezen wie het toezicht uitvoert, het thuisland of het land van uitgifte, zal op den duur iedereen kiezen voor registratie in de financiële metropolen Londen en Frankfurt, zo luidt de angst van vooral de zuidelijke landen. Het compromis is nu dat alleen uitgevers van obligaties van meer dan 5000 euro per stuk keuzevrijheid hebben.

In sommige landen besteden de autoriteiten een deel van het toezicht op de emissies uit aan private bedrijven. Vijf jaar na inwerkingtreding van de richtlijn is dat niet langer toegestaan.

De EU-brede eisen voor het prospectus zijn zwaar, maar kleine bedrijven hoeven die lasten niet per se te dragen. Emissies tot 2,5 miljoen euro mogen nationaal blijven.

Het Europees parlement moet zich ook nog uitspreken over de prospectusrichtlijn.