Eerst pasje door de scanner, dan megakerk in
Eerst een pasje door de scanner halen, dan een badge met je naam erop en pas daarna het kerkgebouw in. Zo registreert Prestonwood Baptist Church in de Amerikaanse stad Plano de frequentie van het kerkbezoek van haar 27.000 leden. Maar belangrijker: de pasjes moeten voorkomen dat de 27.000 leden zich verloren voelen in de megakerk.
Iedere zondag is het weer hetzelfde beeld: lange rijen wachtenden voor de incheckbalies. Nadat het pasje door de scanner is gehaald, zorgt de techniek voor het uitdraaien van badges met de naam van de kerkganger. Bij kinderen staat niet alleen hun eigen naam erop, maar ook die van hun ouders, het nummer van een van de 85 zondagsschoolklassen en eventuele dieetvoorschriften. Zo kan worden voorkomen dat kinderen die gaan dwalen in het megacomplex zoekraken.Mensen die hun pasje hebben vergeten, kunnen bij een speciale incheckbalie terecht om een noodpas te krijgen. Tevens worden daar nieuwelingen ingeschreven. Volgens de predikant van de gemeente, Mike Buster, is het registratiesysteem in de eerste plaats ingevoerd om de 5000 kinderen die elke zondag komen niet uit het oog te verliezen. „Er verdween nogal eens een kind in de massa en dan duurde het soms uren voordat moeder en kind verenigd waren.”
Inmiddels ziet de gemeenteleiding meer voordelen. Ze heeft snel in de gaten of bepaalde leden minder vaak of helemaal niet meer naar de kerk komen. Verzuimers krijgen zo snel mogelijk pastoraal bezoek. Nieuwelingen kunnen adequaat worden opgevangen. In de week na hun eerste kerkbezoek worden ze gebeld en bedankt voor hun komst en tegelijk uitgenodigd om deel te nemen aan andere activiteiten.
„Je kunt zelfs nagaan welke prekenseries meer of minder kerkgangers trekken. Daar kun je als predikant rekening mee houden”, zegt Buster.
Een gemeentelid kan met zijn registratienummer via de website van Prestonwood ook intekenen op Bijbelstudiegroepen, verzoeken om een pastoraal gesprek of deelnemen aan chatprogramma’s met leden. „Het gaat erom dat mensen zich niet verloren voelen in de grote gemeente”, stelt Buster.
Scott Thumma van het Hartford Institute for Religion Research in Hartford constateert inderdaad dat megakerken in toenemende mate met behulp van ict-oplossingen proberen het hoofd te bieden aan de het nadeel van anonimiteit dat aan megakerken kleeft. „Zo’n 870 gemeenten in de VS hebben inmiddels een registratiesysteem voor kerkgang.” Het Texaanse bedrijf Fellowship Techs is er goed mee. Het heeft er een speciaal informatiesysteem voor ontwikkeld.
Toch betwijfelt Thumma of de invoering van kerkgangregistratie voldoende is om het hoofdbezwaar tegen megakerken op te lossen. „Het gaat in de gemeente om persoonlijk contact, van aangezicht tot aangezicht, van hart tot hart. Zo ben je gemeente. Dat krijg je niet via bits en bytes.”
