Sinds het gedwongen vertrek van dr. K. Veling, de vorige lijsttrekker van de ChristenUnie, werd er in ”Den Haag” heel wat afgespeculeerd over de vraag wie het ChristenUnie-bestuur zou voordragen als de nieuwe kandidaat-lijsttrekker. In het lijstje van circulerende namen kwam naast die van Van Dijke en Van Middelkoop, steevast die van de christelijke gereformeerde André Rouvoet voor.

Rouvoet is er geschikt voor, wist iedereen. Rouvoet was de favoriet van de ChristenUnie-jongeren. En wat minstens zo belangrijk is: hield de 40-jarige inwoner van Woerden de achterliggende jaren altijd de boot af als hij gevraagd werd naar zijn beschikbaarheid voor het partijleiderschap, na het op een zijspoor zetten van Veling liet hij voor het eerst weten „niet voor zijn verantwoordelijkheid te zullen weglopen als de partij een beroep op hem zou doen.”

De ChristenUnie heeft dat inmiddels gedaan en het ligt niet in de lijn der verwachting dat zij met deze keus beschaamd zal uitkomen. Rouvoet heeft de achterliggende acht jaar aan het Binnenhof een reputatie van gedegenheid opgebouwd, beheerst zijn dossiers uitstekend en staat met name op staatsrechtelijk en procedureel gebied zijn mannetje. Zijn formuleringen zijn scherp en raak, de toon waarop hij spreekt soms een tikje belerend en eigenwijs.

Na zijn aantreden in het parlement viel hij al snel op als lid van de parlementaire enquêtecommissie naar de opsporingsmethoden van politie en justitie onder leiding van de PvdA’er Van Traa. Zijn puntige vragen en scherpe analyses trokken de aandacht van publiek en media. Typerend voor hem is dat hij toen, en ook later nog, een dagboekje bijhield wat hij ooit nog eens hoopte uit te geven.

Binnen de RPF gold hij als een van de belangrijkste partij-ideologen. Op de verkiezingsprogramma’s van 1994 en 1998 oefende hij veel invloed uit. Reeds op zijn 27e werd hij directeur van de Marnix van St. Aldegonde Stichting, het wetenschappelijk bureau van de RPF. In die hoedanigheid schreef hij in 1991 de nota ”Reformatorische Staatsvisie” waarin hij de RPF-visie op de verhouding tussen kerk en staat grondig uit de doeken deed.

De jurist Rouvoet, secretaris van zijn fractie, voert namens de ChristenUnie -door hem ooit in ernst als „kleine middelgrote fractie” aangeduid- het woord op de beleidsterreinen Binnenlandse Zaken, Justitie, Volksgezondheid en Europese Unie. Op zijn eigen website, waarop hij onthult dat naast lezen en sporten biljarten zijn grote hobby is, noemt hij het kamerlidmaatschap „de mooiste hondenbaan die er bestaat.”

Het samengaan van RPF en GPV was voor hem „zo ongeveer het hoogtepunt in mijn politieke loopbaan.” Rouvoet is gehuwd en heeft vijf kinderen.