Vroeger waren de duinen aan de kust bekend om hun blanke (kale) toppen. Actieve stuifduinen zijn verder vrijwel alleen nog te vinden op de Waddeneilanden.In Hoek van Holland ligt direct achter de eerste duinenrij een aantal forse zandvlaktes. Deze jonge stuivende duinen kunnen uitgroeien tot een zogeheten paraboolduin. De zuidwestenwind blaast het zand over de vlakte naar de hoge verticale rand aan het uiteinde van het duin. Daar bedelft het duindoorn- en vlierstruiken. De topjes van de struiken steken nog een tijd uit het zand, maar doordat de wind ze zandstraalt, sterven ze af.

Deze natuurlijke ontwikkeling geeft ook de blauwe zeedistel een kans. In de luwte van de eerste duinenrij bloeit nu een zee van deze plantjes. De zeewolfsmelk en de slanke duingentiaan profiteren ook van de dynamiek.