Het begon, twee jaar geleden, met een klein artikeltje in een obscuur Amerikaans magazine voor orthodoxe joden. Het meldde dat een nazaat van Adolf Hitler was overgegaan tot het jodendom en nu in Israël woonde.Het bericht fascineerde journaliste Tanya Gold. Na overleg met haar werkgever, de Britse krant The Guardian, besloot ze op onderzoek uit te gaan. Vorige week woensdag publiceerde The Guardian onder andere het relaas van de anonieme, verre verwant van Adolf Hitler in Jeruzalem, onder de kop ”De zonden van hun vaders”.

Hitlers vader, Alois Hitler, had nog een zoon: Alois junior. Deze halfbroer van de Führer verwekte een onwettige zoon, Hans, zo blijkt uit het artikel in The Guardian. „Hans trouwde met mijn oma Erna nadat zij was gescheiden van mijn opa”, aldus de nu orthodoxe Jood in The Guardian.

Onmiddellijk voegt hij eraan toe dat hij de Hitlertak van zijn familie haat. Geagiteerd: „Ik heb noch bloed noch DNA van Adolf en zijn familie. Ik ben niet grootgebracht binnen die familie.”

Hij ontmoette ’opa’ Hans slechts één keer. De Hitlers kwamen op de thee toen hij twaalf jaar oud was. „Hans was een erg aardige man”, zegt hij. Oma Erna was er echter bijzonder mee ingenomen dat zij met een Hitler was getrouwd, en bleef nazi totdat zij overleed. „Ik wilde haar niet kennen. Ze is geen familie van me.”

Volgens de hoogleraar joodse studies verbrak zijn moeder alle banden met de Hitlers. Als tiener werd ze geslagen omdat ze weigerde naar dansfeesten van de Hitler Jugend te gaan, en nadat ze hem het leven had geschonken -de professor is een onwettig kind, geboren uit een affaire met een getrouwde man- lieten haar moeder (Erna) en stiefvader (Hans) haar in de steek.

Na de oorlog veranderde zijn oma haar naam, „maar haar opvattingen bleven dezelfde. Mijn grootouders hebben nooit begrepen wat de nazi’s deden. Althans, dat zeiden ze.”

De weg naar het jodendom was voor Hitlers ’nazaat’ een lange. „Het was niet zo dat er opeens licht viel vanuit de hemel.” Als tiener las hij ”Mein Kampf”. „Ik was ontzet toen ik het las”, vertelt hij. „Hoe kunnen mensen zo dom zijn om te stemmen op iemand die zoiets schrijft?”

Heeft hij het boek ooit uitgelezen? „Nee, ik moest het wel naast me neerleggen.”

Toen voor hem de tijd kwam om te dienen in het Duitse leger besloot hij theologie te gaan studeren. Hiermee voorkwam de jonge Duitser dat hij zich moest melden bij de kazerne. „Ik ben pacifist. Volgens mij houd je alleen een leger in stand als je denkt het te zullen gebruiken.”

Er volgde een studiereis van zes weken naar Israël. „En ik voelde me thuis in Israël. Ik kwam in contact met een natie, een volk dat goede redenen had om trots te zijn op zichzelf. Ik bleef er.”

Zie: www.guardian.co.uk/world/2008/aug/06/judaism.secondworldwar.