22.45 uur: De dienst van Lehman begint met een bak koffie in de kale, helverlichte kantine van het kantoor van de ANWB in Utrecht. Collega Harry Grasso voorspelt, vanwege het mooie weer, een drukke nacht.23.00: Lehman, afkomstig uit Zegveld, logt in op de computer in zijn wagen. „Bent u bereid tot overwerk?” vraagt het systeem. Lehman negeert het verzoek en concentreert zich op zijn opdracht. Een Peugeot 206 staat met pech bij bouwmarkt Karwei in Nieuwegein.

23.15: Jetske Spruit en Maikel den Hartog uit Utrecht zijn de ongelukkigen. Op de terugweg van een barbecue in Nieuwegein maakte de uitlaat een enorme herrie. „Mijn auto lijkt wel een Ferrari”, lacht Jetske. Lehman rolt een matje uit en ligt binnen een paar tellen onder het voertuig. „De uitlaat is doormidden gebroken en ligt los”, constateert hij al snel. Handig repareert hij het onderdeel. „Voorlopig doet ’ie het weer, maar jullie moeten morgen wel zo snel mogelijk een garage opzoeken”, adviseert de Zegvelder.

23.45: De voorlichten van een Fiat Punto bij benzinestation Kroon aan de A27 werken niet. De bewuste bestuurster is sinds januari ANWB-lid en heeft al twee keer de hulp van de Wegenwacht ingeroepen, leest Lehman op zijn scherm.

23.50: Een luid gejuich gaat op als de bekende gele bus het parkeerterrein oprijdt. „Ik sta hier al anderhalf uur te wachten. Het is druk bij de Wegenwacht”, verklaart een jonge Marokkaanse, die niet met haar naam in de krant wil. Samen met een vriendin is ze op weg naar haar geboorteland. Ver kwam ze niet, want beide voorlichten weigeren dienst. Een te hulp geschoten vrachtwagenchauffeur staat al met zijn hoofd onder de motorkap. „Ik heb zelf ook geprobeerd de lichten te vervangen, maar ik kan er moeilijk bij. Voor dit soort problemen ben ik lid van de ANWB.” Lehman morrelt wat onder de motorkap. Binnen een paar minuten flitsen de lampen aan. De vrouw is verrukt. „Wow, echt beautiful!”

0.25: De Wegenwacht belt met de eigenaresse van een Ford Ka met kapotte achterlichten dat hij eraan komt. De vrouw staat al vanaf tien voor elf langs de N227 bij Wijk bij Duurstede.

0.40: Onder het oranje schijnsel van een lantaarnpaal staat de auto van Anne Friedeman uit Keijenborg bij Doetinchem. „Ik vond het te link om door te rijden. Helemaal met kinderen op de achterbank. De N227 is een donkere weg.” Zoon Jim kijkt verveeld voor zich uit, terwijl Lehman de lampjes vervangt. Dochter Ledi probeert een dutje te doen. Binnen tien minuten is de klus geklaard.

1.15: Het computerscherm blijft leeg. Kees Lehman rijdt terug naar het Wegenwachtstation en vertelt hoe hij, PKN-lid in Woerden, zijn werk doet als christen. „Soms vloekt iemand stevig als hij het bedrag voor het repareren van zijn auto hoort. Dan probeer ik daar voorzichtig wat van te zeggen. Dat doe ik ook als iemand afval op de grond gooit.” Met zondagswerk, wat hij regelmatig verricht, heeft Lehman geen moeite. „Ik ga nu gemiddeld om de week naar de kerk. Maar dat kan beter.”

1.45: Een nieuwe opdracht: op de vluchtstrook van de A2 bij Nieuwegein staat Jaap Noot, een dikbuikige zestiger uit Culemborg, wanhopig naast zijn Nissan Sunny. Zweetdruppels parelen op zijn voorhoofd. „Ik kon niet slapen, dus ik was een eindje gaan rijden. Op de snelweg deed-ie opeens helemaal niets meer.”

Lehman sleept de wagen voor de veiligheid naar een tankstation in de buurt. Na een paar testen concludeert hij dat de koppakking, een belangrijk onderdeel van de motor, kapot is. „Met deze auto komt u niet meer in Culemborg. Reparatie kost zo’n 1000 euro.” Noot staart de wegenwacht verbouwereerd aan. „Ik rijd al vijftien jaar in dit beestje en heb er nooit wat mee gehad.” Lehman sleept de auto naar het Wegenwachtstation. Noot moet de volgende dag besluiten of hij de auto ophaalt of naar de sloop laat brengen. Samen met zijn buurman, die hij heeft opgebeld, vertrekt hij weer naar Culemborg.

2.30: Tijd voor een bak koffie. Lehman stelt voor om een bezoek te brengen aan het planningscentrum in Arnhem. Daar verdelen zijn collega’s de pechgevallen over de dienstdoende wegenwachten.

5.15: Op het scherm van planner Erwin van der Heyden zijn de pechincidenten in heel Nederland te zien. Plop, daar komt er een binnen uit Hazeldonk, een grensovergang tussen België en Nederland. Van der Heyden belt onmiddellijk de wegenwacht in Tilburg. „Hé Chris, lag je te slapen? Ik heb een klusje voor je.” „’s Nachts bel ik meestal even, omdat de collega’s ook wel eens hun auto poetsen of in de kantine zitten”, verklaart de planner.

5.40: Het planningscentrum krijgt een melding uit de provincie Utrecht, de regio van Lehman. Een Renault Mégane in Nieuwegein heeft problemen met de verlichting. Eropaf!

6.15: Gert Jan en Setske Muller wilden om halfzes met de caravan naar Kroatië vertrekken, toen de rechter voor- en achterlichten van de auto niet bleken te werken. „We hebben Route Mobiel gebeld, maar die kwam niet. Ga maar naar de Renaultdealer, adviseerden zij. Daar heb je wat aan, om halfzes ’s ochtends. Gelukkig zijn we ook nog lid van de ANWB”, vertelt Muller verontwaardigd.

De Zegvelder gaat aan de slag om de lampjes te vervangen. Maar waar zit de zekeringkast van deze nieuwe Renault? De wegenwacht zoekt naast het stuur, onder de motorkap, in het dashboardkastje. „Mag de kofferbak leeg?” Gehoorzaam stapelt het echtpaar de net ingepakte flessen cola, paraplu, vouwfiets en gereedschapskoffer op op het gazon voor het huis.

7.15: De gewraakte zekeringkast is nog steeds niet gevonden. Lehman roept collega Grasso op. Zijn dienst zit er, evenals die van Lehman, al een kwartier op. De heren spitten de gebruiksaanwijzing van de auto door.

7.50: Hoera, het kastje is gevonden. Hij zat op een lastige plek onder de motorkap. Lehman vervangt de zekering; de lampen springen aan en gelijk weer uit. De wegenwachten slaken een zucht. „Het probleem zit in de bedrading van de caravan.”

8.45: Na tweeënhalf uur ploeteren heeft Lehman de oorzaak van de kortsluiting niet kunnen vinden. Om de Mullers toch op weg te helpen, maakt de wegenwacht een noodverlichting voor de caravan. De familie Muller haalt opgelucht adem. „We zijn jullie ontzettend dankbaar en zeggen ons lidmaatschap nooit op.” Lehman lacht. „Daar doen we het allemaal voor.”

Dit is de vijfde aflevering in een serie artikelen van verslaggevers die een nacht op reportage gaan.