Door de vakantiespreiding kent Nederland twee maanden vakantietijd. Kinderen in de regio noord hebben al vier weken vrij, middelbare scholieren nog langer. De meeste werknemers kennen een verlof van drie weken, vier weken lijkt een trend te worden.Tweede Kamerleden spannen de kroon met een reces van acht weken. Maar, zo verzekert de website van de parlementariërs, reces staat niet gelijk aan vakantie. Een nieuwe vergaderperiode wordt voorbereid, Kamerleden trekken het land in voor contacten met de achterban enzovoort.

Vakantiespreiding heeft voor- en nadelen. Twee maanden lang is het veel rustiger op de autosnelwegen. In het hart van deze periode komen zelfs filevrije doordeweekse dagen voor. Vanuit dat gezichtspunt zou een nog veel langere vakantiespreiding kunnen worden bepleit. Op papier mag dat kloppen, de praktijk is veel weerbarstiger. Tien maanden lang kent Nederland ’s ochtends en ’s avonds zijn files, op gezette, steeds verder uitdijende tijden. Dat is een bijkans vaststaand gegeven. Laten we van die acht filevrije weken dan maar zo veel mogelijk genieten.

Pluspunt van vakantiespreiding is ook dat in economisch opzicht niet iedereen tegelijkertijd weg -en dus onbereikbaar- is. Al valt er op deze stelling veel af te dingen: met name de uitvoering van bedrijfsactiviteiten die afhankelijk zijn van veel externe klant- en leveranciercontacten wordt door diezelfde spreiding niet zelden ernstig bemoeilijkt. De uitdrukking ”over de vakantie heen tillen” is geen luxekreet, maar nogal eens lastige noodzaak.

Het uitsmeren van de zomervakantie over een langere periode brengt meer stressmomenten met zich mee. De verkeersdiensten verwachtten vandaag lange files richting het zuiden. Schiphol rekende op de drukste dag van het jaar, met lange wachttijden. Op de bekende Europese noord-zuidroutes is deze weken sprake van zogenaamde zwarte zaterdagen. Ondanks de spreiding gaan Nederlanders kennelijk massaal tegelijkertijd op pad. In andere EU-landen is die massaliteit door het ontbreken van spreiding nog veel prominenter.

Uiteindelijk doel van de massale vakantiebewegingen op de weg is natuurlijk rust. Na een periode van hard werken of van spanningen om welke reden dan ook is ontspanning meer dan welkom. De boog kan niet altijd gespannen staan. Vakantie betekent even weg uit het ritme van alledag, althans voor hen die aan vakantie vieren toekomen. Dat is geen vanzelfsprekendheid.

Momenten van bezinning komen als vanzelf naar boven als ernstig vakantiegerelateerd nieuws de voorpagina’s van de kranten haalt. Een vader die met zijn drie kinderen naar beneden stort tijdens een klimexpeditie in de Alpen. Geen van de vier overleeft. En een moeder die het drama ziet gebeuren. Ook dit gezin was op vakantie. Ophef over kleiner en relatief groter vakantie-ongemak verdwijnt dan zomaar naar de achtergrond. En terecht.