Lazarevic werd tegen het einde van zijn spionnenloopbaan in 1992 in Krajina gestationeerd. Serviërs hadden er een eigen republiekje uitgeroepen en na zware gevechten in 1991 was er een bestand waarop door buitenlandse waarnemers werd toegezien. Lazarevic was onder meer belast met contacten met de buitenlanders, officieel als lokale politieman. Lazarevic zei in zijn getuigenissen dat het optreden van Servische strijders en eenheden in Krajina direct door Belgrado werd gestuurd en gefinancierd. Hij bagatelliseerde de invloed van de plaatselijke bevolking en hun leiders alsmede die van de toenmalige president van Joegoslavië Lilic. Milosevic was de echte baas en hij bepaalde wat er met Krajina geschiedde.

Milosevic trok woensdag Lazarevic’ curriculum vitae, inclusief de carrière bij de KOS, in twijfel. „Hoe komt het dat niemand u daar kent”, vroeg hij. Milosevic stelde dat Lazarevic niets anders was dan een man die in Krajina als vertaler dienst deed en er later bizarre vertellingen bijverzon. Bijvoorbeeld over het omkopen of dronken voeren van internationale waarnemers, het regelen van prostitutées of het illegaal zakendoen met de waarnemers.

Lazarevic bleef onverstoorbaar zijn verhaal doen. Hij bood aan de namen te noemen van de buitenlanders met wie hij zaken deed. Hij deed dat kennelijk nadat de geluidsverbinding met de publieke tribune was verbroken.

De beklaagde verweet Lazarevic alle verantwoordelijkheid voor de gewelddaden in de regio enkel op Serviërs te schuiven. Milosevic weersprak onder meer dat de lokale Serviërs bevel kregen etnische Kroaten te verjagen en ontkende dat dat was gebeurd. Uiteindelijk werden de Serviërs verdreven.

De getuige meende dat de etnische zuiveringen Krajina de doelbewuste politiek waren van Milosevic en diens regime. Toen Lazarevic uiteindelijk in 1995 met een groot konvooi van duizenden Serviërs de streek moest verlaten en naar Servië en Montenegro reed, zag hij dat in dat land de afritten van de hoofdwegen versperd waren door agenten die zo het konvooi naar Kosovo dwongen te rijden. Daar moesten de uit Krajina verdrevenen de gelederen van hun verre etnische verwanten versterken ten behoeve van andere etnische doelstellingen van het regime in Belgrado.

Lazarevic is met zijn onverstoorbare verhaal over de verantwoordelijkheid van de top in Belgrado voor gewelddaden, militaire provocaties en etnische zuiveringen in Krajina een ideale getuige voor de aanklagers. Die willen Milosevic wat Kroatië aangaat veroordeeld zien wegens misdaden tegen de menselijkheid, oorlogsmisdaden en schendingen van de Geneefse Conventies. Milosevic mag donderdag zijn kruisverhoor van Lazarevic afronden.