De crisis treft Eritrea, Kenia, Djibouti en vooral Ethiopië en Somalië. In die beide landen moeten veel gezinnen het doen met slechts één maaltijd per dag. Ouders zijn om financiële redenen gedwongen een keuze te maken tussen het voeden van hun kinderen of ze naar school sturen.Volgens het hoofd van het VN–voedselprogramma voor Somalië, Mark Bowden, hebben in Somalië ongeveer 3,5 miljoen mensen, de helft van de bevolking, voor eind 2008 hulp nodig. De VN heeft voor Somalië om ruim vierhonderd miljoen euro verzocht, maar slechts eenderde daarvan ontvangen.

De voedselcrisis dreigt het aantal honger lijdende mensen wereldwijd te doen oplopen tot een miljard. Een VN–top van 181 landen beloofde de handelsbarrières te slechten en de landbouwproductie te vergroten om de crisis het hoofd te bieden. In de Hoorn van Afrika gaat het evenwel niet alleen om structurele armoede, maar is sprake van rampzalige droogte. In Ethiopië is meer dan tachtig procent van de mensen afhankelijk van de landbouw.

Een woordvoerder van het Wereldvoedselprogramma in Nairobi, Peter Smerdon, zei te hopen dat regenval in september en oktober uitkomst zal bieden. Als de regen niet komt, is de ellende niet te overzien, aldus Smerdon.

In Somalië is de crisis bijzonder ernstig omdat het land sinds 1991 geen functionerende overheid meer heeft. Daarbij komt dat het geweld tegen hulpverleners er dit jaar dramatisch is gestegen. Er zijn zeker vijf hulpverleners vermoord en verscheidene anderen ontvoerd. Wie verantwoordelijk is voor het geweld tegen hulpverleners is onduidelijk.

De voedselproblemen gelden niet alleen voor Oost–Afrika, maar ook voor West–Afrika. In verscheidene West–Afrikaanse landen zijn voedselrellen geweest. In de gehele Sahel, de regio ten zuiden van de Sahara, zijn de voorraden door de voedselcrisis aanzienlijk geslonken.