Scholen die onder de 23 leerlingen komen, hoeven wat het CDA betreft niet op voorhand meer te vrezen voor sluiting. Staatssecretaris van Onderwijs Dijksma is positief over het voorstel. Op de Puttense basisschool in de buurtschap Diermen, tussen Putten en Nijkerk, wordt dit nieuws met gejuich begroet. De laatste jaren schommelt het leerlingenaantal tussen de 25 en de 38.„De gezinnen worden kleiner, dus moeten we moeite doen om het leerlingenaantal op peil te houden”, zegt juf M. A. Vijfhuize. Zij is sinds ruim 25 jaar aan de school verbonden en geeft les aan leerlingen in groep 6, 7 en 8. „Jonge gezinnen trekken ook weg uit de buurtschap omdat er in het buitengebied niet meer mag worden bijgebouwd. Er gaan nu zeven leerlingen van school af en er komen minder nieuwe kleuters bij. Dit jaar kregen we vijf nieuwe. Dat was een hoogtepunt.”

Het grote probleem is volgens Vijfhuize dat ouders niet snel hun kinderen naar een kleine school willen sturen. „Dan komen ze wel een keer kijken, maar sturen ze hun kind naar een andere school waar het in een groep met meer leerlingen zit. Zo blijven wij klein, terwijl we op alle punten voldoen aan de wettelijke normen. Om ons te onderscheiden, geven we zelfs al onze leerlingen Engelse les.”

„Een kleine school is veel gemoedelijker”, zegt juf J. Roordink. Zij geeft les aan de kinderen van groep 4 en 5 en heeft deze ochtend aan haar leerlingen verteld dat ze zwanger is. „Iedereen is veel meer op elkaar betrokken. Dat maakt zo’n kleine school heel aantrekkelijk.”

De 35 leerlingen op school zitten in drie lokalen en zijn keurig verdeeld in onder-, midden en bovenbouw. De oudste kinderen zien behalve voordelen ook wel wat nadelen aan een kleine school. „Je wordt sneller afgeleid tijdens je werk als de juf ondertussen iets moet uitleggen aan kinderen van een andere groep”, reageert een jongen. Een meisje uit zijn klas ziet echter meer voordelen. „Het grote schoolplein hoef je met minder kinderen te delen.” „We gaan met de hele school tegelijk op schoolreis, en dat is leuk”, weet een derde te vertellen. „Je hoeft hier gelukkig ook geen trappen te lopen”, vult een meisje aan.

Juf Vijfhuize hoopt dat de school -die meer dan honderd jaar bestaat- nooit gedwongen de deuren sluit. „Volgende week gaan we met z’n allen bij iemand op de boerderij barbecueën. Voor de buurtschap vervullen we ook een sociale rol. Veel buurtactiviteiten houden we op het schoolplein. Maar voor de docenten is het keihard werken. Als je drie groepen hebt, moet je bijvoorbeeld drie verschillende rekenlessen voorbereiden. Binnen een groep heb je ook nog eens rekening te houden met niveauverschillen. Maar de sfeer is geweldig. Het is een heerlijke school.”