Er wordt een algoritme gebruikt om de stem te versleutelen, legt Argov uit in zijn kantoor in Petah Tikva, niet ver van Tel Aviv. Geheel in de informele stijl die bij de hightechsector past, draagt hij een spijkerbroek en een crèmekleurig shirt met korte mouwen en een open hals. Zijn haar is bijeengebonden in een staartje en hij draagt een oorring.„We creëren op internet een tunnel die niemand kan zien, zoals een zwart gat, en de stem gaat door die tunnel”, zegt hij. „Om het telefoontje te ontcijferen, zou je zeven supercomputers moeten inzetten die daar non-stop tien dagen lang aan werken. Als je de versleuteling elke dag verandert, is het bijna onmogelijk die te kraken.”

De Cryptoontelefoon, zoals Argov het webinstrument noemt, werkt via het voice over internet protocol (voip). Het is bedoeld voor gebruik binnen gesloten systemen, zoals het leger, een spionagekantoor of een bedrijf. Israëlische inlichtingendiensten gebruiken de technologie al, maar Argov ziet de echte kansen op de burgerlijke markt, niet op de militaire markt.

Videoconferentie
Banken, investeringshuizen, verzekeringsmaatschappijen, grote bedrijven en zelfs politieke partijen die gevoelige informatie willen beschermen zijn potentiële klanten. Vanuit Latijns-Amerika en Oost-Europa, waar industriële spionage volgens hem vaker voorkomt, is al interesse getoond.

„Steeds meer bedrijven zoeken naar manieren om hun informatie te beveiligen”, zegt Argov. „Ze willen er zeker van zijn dat concurrenten en zelfs overheidsorganen hun conversaties niet afluisteren.”

Argov kan zichzelf rekenen tot Israëls uitermate creatieve, snelle en wereldberoemde hightechsector. In Tel Aviv en omgeving, inclusief Petah Tikva, is de meeste start-up-activiteit geconcentreerd. Silicon Wadi wordt de regio wel genoemd, en velen geloven dat het Californische Silicon Valley het alleen qua impact wint van Silicon Wadi.

Volgens het magazine The Economist heeft Israël de meeste bedrijven in de Nasdaq, na Canada en de VS. Israël staat op de tweede plaats achter de VS als het gaat om het hoogste aantal start-ups. Israëliërs creëerden ICQ, de eerste internetbrede instant messaging applicatie. Ze ontwikkelden ook het firewallprogramma om computers te beschermen.

Dankzij een Israëlisch bedrijf kunnen passagiers op trans-Atlantische vluchten tegen het einde van dit jaar bellen, internetten, hun e-mail checken en zelfs videoconferenties houden.

De successen kunnen dieper liggende structurele problemen met de economie echter niet verhullen. Veel traditionele industrieën, zoals de textielindustrie, hebben het moeilijk. De hightech succesverhalen accentueren ook de welvaartskloof in de Israëlische samenleving. Maar er is geen twijfel over dat hightech een cruciale motor is die de Israëlische economie aanjaagt, ondanks de intifada-opstand en de oorlog in Libanon in de zomer van 2006.

Karakter
Hoe is Israël, dat te maken heeft met existentiële bedreigingen en slechts 7 miljoen inwoners telt, wereldleider in hightech geworden? Hooggeschoolde technische eenheden in het leger, waar jonge militairen vaak aangemoedigd worden te experimenteren, massa-immigratie vanuit de voormalige Sovjet Unie en het Oslovredesproces in de jaren negentig hielpen daaraan mee.

Argov bijvoorbeeld, bracht zijn diensttijd begin jaren tachtig door bij een eenheid voor elektronische oorlogvoering. Maar de komst van grote aantallen ingenieurs en technici uit de voormalige Sovjet-Unie is veel invloedrijker geweest dan het leger. „Ze namen veel kennis mee en ideeën die ze daar niet konden uitwerken”, zegt hij. „Ze hebben veel gedaan om hier dingen van de grond te krijgen.”

Argov wijst ook op de afwezigheid van ingewikkelde bureaucratische procedures in Israël, die misschien nog bestaan in oudere, meer gevestigde landen. Volgens hem een voordeel als het gaat om innovatie. Dat de sector met niet meer dan 100.000 mensen klein is, is ook een voordeel. „Iedereen kent elkaar. Dat maakt het gemakkelijker om nieuwe initiatieven van de grond te krijgen.”

Maar er zit volgens hem ook iets in het „Israëlische karakter” dat ondernemerschap aanmoedigt. „Dat is een houding van: vertel mij niet hoe ik het doen moet, ik vertel het jou wel.” In de VS bijvoorbeeld, is men minder flexibel. „Als je daar in een restaurant een steak bestelt en je kunt als extra kiezen voor aardappelpuree of erwten, dan kun je niet van allebei de helft bestellen. In Israël krijg je het niet alleen, de volgende dag staat het ook op het menu.”