Sommige Ethiopische gezondheidscentra worden al overstelpt door grote aantallen ondervoede kinderen. Volgens het VN-kinderfonds Unicef worden 6 miljoen Ethiopische kinderen bedreigd door honger. Dat cijfer wordt door de Ethiopische regering van de hand gewezen, maar niemand ontkent dat de situatie ernstig is.Het Agentschap voor Rampenpreventie, een Ethiopische overheidsinstelling, zegt dat het voor de komende maanden meer dan een half miljoen ton voedsel moet kunnen uitdelen, maar het heeft maar 118.000 ton in voorraad. Daardoor wordt de situatie in juli al „kritisch.” De volgende oogst kan pas vanaf augustus of september worden binnengehaald, als het nu voldoende regent. De VN en de Ethiopische regering vroegen daarom op 12 juni voor meer dan 200 miljoen euro buitenlandse voedselhulp.

Ethiopië, dat nu 80 miljoen inwoners telt, had in 2003 voor meer dan 13 miljoen burgers voedselhulp nodig. Sinds de hongersnood van 1984-1985, die meer dan een miljoen slachtoffers maakte, kan Ethiopië bij voedseltekorten rekenen op snelle buitenlandse hulp. Telkens weer is die bijstand nodig. Ethiopië slaagt er niet in de voedselveiligheid van zijn burgers te garanderen.

De huidige voedselcrisis is een samenloop van ongunstige omstandigheden, zegt Abera Tola, de directeur van de hulporganisatie Oxfam America in de Hoorn van Afrika. „Ethiopië heeft momenteel te maken met voedseltekorten, droogte en honger, en dat zijn drie verschillende dingen.”

De honger treft nu ook de arme mensen in de steden. Zowat 4 miljoen inwoners van Addis Abeba moeten rondkomen met minder dan een dollar per dag. Ze lijden onder de hoge voedselprijzen. Mais is bijna drie keer duurder geworden in vergelijking met begin dit jaar, en teff, de belangrijkste plaatselijke graansoort, tweeënhalve keer. De overheid heeft de export van graan opgeschort om het aanbod te vergroten en verkoopt ook goedkopere mais en tarwe, maar dat verlicht de nood niet voldoende.

„De regering kan meer doen om het probleem van de voedseltekorten aan te pakken”, vindt Tola. We hebben goede landbouwgrond in Ethiopië, maar er wordt te weinig geïnvesteerd. Vooral de infrastructuur laat te wensen over: er zijn geen wegen en er is geen stroom. Investeerders worden niet naar de landbouw gelokt.”

Volgens Tola moeten de Ethiopische beleidsmakers ook de strijd tegen de armoede opvoeren. Wie meer middelen heeft, kan beter weerstand bieden aan de steeds weerkerende periodes van droogte en voedselgebrek.

Op langere termijn betekent ook het energieprobleem een grote uitdaging. Op het Ethiopische platteland is hout nog altijd de belangrijkste brandstof. De ontbossing van Ethiopië neemt alarmerende vormen aan. Dat maakt het land nog kwetsbaarder voor droogte en erosie.