De meeste mk’s vinden het niet leuk om naar Nederland te komen, verzekert Kezia Schoonveld van MK Focus. „Voor mij hoeft het niet, ik blijf lekker buitenlander, reageert de één. Een ander past zich juist sterk aan, terwijl de derde zich boos maakt over alles wat anders is.” Een zendingskind voelt zich geen Nederlander, wordt niet voor niets een ”third culture kid” genoemd: omdat hij de cultuur van het gastland in de cultuur van zijn ouders probeert te integreren, creëert hij zelf een derde cultuur. Om de overgang en de integratie te vergemakkelijken, maakt de werkgroep zich sterk voor ontmoeting tussen mk’s. De chatroom op de website van MK Focus is hier een voorbeeld van. Evenals de mk-dag in Zeist, aanstaande zaterdag.Volgens Schoonveld zijn er al 33 aanmeldingen binnen. Sommige mk’s verhuisden krap een paar weken geleden naar Nederland, anderen al wat eerder. De ontmoeting en herkenning kunnen hen helpen om de nieuwe situatie te aanvaarden en om ervaringen die ze in het buitenland opdeden een plek te geven. „Ze zien: Hé, ik ben niet de enige. Dat bemoedigt.”

Vrienden
De werkgroep, die al eerder ontmoetingen tussen tieners organiseerde, richt zich met de aanstaande mk-dag specifiek op basisschoolkinderen. Elke leeftijd kent zijn eigen uitdagingen, weet Schoonveld. „Neem een kind dat nieuw in groep zeven terechtkomt. Zijn klasgenootjes kennen elkaar al jaren.”

Tieners zijn sowieso bezig met hun identiteit, wat de problemen bij terugkomst kan versterken. Hoewel de overgang naar de middelbare school juist relatief gemakkelijk verloopt omdat iedereen daar voor het eerst komt.

Een mission kid heeft vrienden nodig om te integreren. Dat hij die graag wil, zo zegt Schoonveld, blijkt ook uit de gebedspunten die zendingskinderen aandragen. „Voor tieners is vrienden maken nog belangrijker dan voor een jonger kind, omdat vrienden hun identiteit bepalen.”

Op het programma van de mk-dag staan onder meer een picknick, een Bijbelverhaal, een zendingsverhaal, een spel en een wereldshow. Kinderen die tot voor kort in dezelfde buitenlandse regio woonden, maken met elkaar een beeld van dat gebied en laten dat aan het einde van de dag aan hun ouders zien.

Dip
De eerste zorg voor een mk ligt bij de ouders, vindt de werkgroep, die verder het belang van een thuisfrontcommissie onderstreept. Zelf wil MK Focus, behalve het bevorderen van de onderlinge contacten, ook informatie geven aan netwerken die mk’s ondersteunen, zoals bijvoorbeeld scholen, kerken en zendingsorganisaties.

Vooral van ouders krijgt Schoonveld dankbare reacties op het werk van MK Focus. „Zendingswerkers kunnen zich schuldig voelen over wat zij hun kind hebben ’aangedaan’. Als je bijvoorbeeld ziet dat je kind gepest wordt, snijdt dat door je ziel. Aandacht voor mission kids is daarom meer dan welkom. „Hij had er eerst geen zin in”, zei een moeder eens na een mk-weekend over haar zoon. Hij zat toch al in een dip: „Nederland? Bah.” Maar later heeft hij er veel aan gehad.””

www.mkfocus.nl.