Vaderdag lijkt een ritueel, maar toch is het niet verkeerd om op zo’n speciale manier één dag in het jaar bij vader -en natuurlijk ook bij moeder- stil te staan. Het is een voorrecht om een vader te hebben. Dat beseffen zeker kinderen die geen vader meer hebben. En ook de jongens en meisjes van gescheiden ouders die veelal bij hun moeder wonen en daardoor hun vader misschien maar af en toe zien.Vader- en Moederdag hebben een functie. Zeker in deze hectische tijd, waarbij er van ouders veel wordt gevraagd. Als kinderen hun vader en hun moeder niet waarderen, is er iets mis in het gezin. Toch komt dat in deze tijd waarin de liefde steeds meer lijkt te verkouden veel voor, ook in de gereformeerde gezindte. Het ”ik vind” en ”ik doe” is bij menige jongere een credo dat prevaleert boven de opvattingen van de ouders en bovenal van Gods Woord.

Maar Vaderdag moet vaders ook bij hun rol als ouder bepalen. Wat is daarbij hun verantwoordelijkheid? De opvoeding moet door beide ouders worden gedaan. Weliswaar hebben vaders en moeders daarbij onderscheiden taken, maar het mag niet zo zijn dat de vader als kostwinner voor het geld zorgt en dat de opvoeding van de kinderen volledig op de schouders van de moeder ligt. Juist de opvoeding moet een gezamenlijke verantwoordelijkheid zijn, waarbij de Bijbel aangeeft dat de vader het hoofd van het gezin is en bovendien daarin een priester moet zijn. Dat zijn belangrijke taken, en wie zou dat naar behoren doen?

Uit onderzoek blijkt dat de taakverdeling thuis tussen man en vrouw sterk uiteenloopt. Vooral de moeders doen de verzorging en de opvoeding van de kinderen. Om de emancipatie van de vrouw te bevorderen zijn er al verschillende aanpassingen geweest om de vaders een actievere rol te geven.

Een voorbeeld is het ouderschapsverlof, waarbij ook mannen onbetaald verlof kunnen opnemen om extra tijd te hebben voor hun kinderen. Voorts zijn er vaders die minder gaan werken.

Een nieuw idee is het zogenaamde kraamverlof. Nu krijgen vaders twee dagen vrij na de geboorte van een baby, maar volgende week behandelt de Tweede Kamer een voorstel van GroenLinks om de vader twee weken betaald verlof te geven. Veel werkgevers zijn hier gezien de extra kosten tegen - en daar valt best wat voor te zeggen, maar bij een paar bedrijven en gemeenten is dit al wel mogelijk. Op die manier proberen zij in te spelen op de nieuwe tijdgeest.

Dat er wordt nagedacht om de betrokkenheid van vaders bij de verzorging en opvoeding van hun kinderen te vergroten is niet verkeerd. Integendeel. Maar het is wel zo dat dergelijke voorstellen met name zijn ingegeven door emancipatorische belangen. Als de vader meer thuis is, kan de moeder gemakkelijker buitenshuis gaan werken. Daarom moet bij dergelijke voorstellen goed worden opgelet, want als dat het doel is, staan zij op gespannen voet met de Bijbelse beginselen.