Drie jaar na de oorlog, in 1948, begon uitgeverij De Banier met de Kleine Gids. Een opvallende daad. Het was een tijd van grote papierschaarste, maar de behoefte aan goede lectuur gaf voor directeur J. P. Otte de doorslag. Als hoofdredacteur trad B. J. van Wijk, bekend van zijn kinderbijbel, aan.De Kleine Gids groeide uit tot een familieblad en werd in 1957 omgedoopt tot de GezinsGids. Achter de schermen was Otte al die jaren sturend en stuwend aanwezig. Hij is inmiddels 98, maar leest nog elk nummer voor verschijning en schroomt niet hier en daar zijn rode pen te gebruiken.

Na zestig jaar staat de GezinsGids er „positief” voor, vindt Ringer Otte, bladmanager en kleinzoon van de oprichter. „We trekken er een jaar voor uit om het jubileum te vieren. We blikken elk nummer met lezers terug en we organiseren extra activiteiten, zoals creatieve workshops, een natuurwandeling en een kookcursus die aansluiten bij artikelen in het blad. Verder hebben al onze abonnees een cd met orgelmuziek over de Psalmen gekregen, samengesteld door orgelkenner Okke Dijkhuizen.”

Eigen insteek
”De GezinsGids weet wat er leeft”, kopt het blad in advertenties. Hoe dat concreet tot uiting komt? „Onder andere in artikelen over het huwelijk”, zegt Dries de Bruin, al 26 jaar redactielid. „We kiezen daarbij een eigen insteek door nadrukkelijk aandacht te besteden aan huwelijkspastoraat. Verder schrijven we veel over opvoeding in het katern Schouders. Wij denken dat ouders een handreiking op dat gebied goed kunnen gebruiken, zeker in een tijd waarin er juist op de gezinnen veel afkomt. Ook jongerenthema’s zoals het gebruik van Hyves en MSN pakken we op. We willen een blad, een gids voor het hele gezin zijn, met de uitdrukkelijke ambitie om heen te wijzen naar de grote Gids, Gods Woord.”

De GezinsGids heeft een redactie van vier personen: twee mannen en twee vrouwen. Daarnaast zijn er meer dan vijftig scribenten actief die geregeld kopij leveren. Zowel redactieleden als scribenten worden aangestuurd door een coördinerend redacteur die in dienst is van de uitgever.

Otte en De Bruin beseffen dat de GezinsGids niet door professioneel opgeleide schrijvers wordt gevuld. „Wel wordt alle kopij uiterst zorgvuldig bekeken. Ook gaat de complete inhoud van elk nummer langs drs. Ad Ros, neerlandicus en oud-redactielid, die soms nog adviezen geeft. Elk artikel wordt drie tot vier keer gelezen.”

Principes
Omdat het blad zich op het hele gezin richt, vinden Otte en De Bruin dat elk nummer „een evenwichtige mix” aan onderwerpen moet bevatten. „Vrouwen lezen ons blad weliswaar het beste, maar ook kinderen, jongeren en mannen moeten aan hun trekken komen. Concreet betekent dit dat we voor mannen artikelen over politiek en techniek plaatsen en voor jongeren een eigen katern en speciale rubrieken hebben. Na elke drie nummers evalueren we of we de juiste mix bereikt hebben.”

Ook als de GezinsGids over auto’s publiceert, heeft de redactie haar eigen beleid. Otte: „We schrijven niet over de nieuwste BMW of Audi. Wel over de aanschaf van een gezinsauto en wat daar allemaal bij komt kijken. Ook bij deze onderwerpen willen we graag gids zijn.”

Dat de GezinsGids al zestig jaar bestaat, is volgens Otte en De Bruin „menselijkerwijs gesproken” te danken aan twee „heldere keuzes” die de redactie zichzelf steeds voor ogen houdt: „Onze doelgroep is het reformatorische gezin én we richten ons daarbij nadrukkelijk op wat ons bindt. We vermijden discussies over kerkelijke verschillen, maar we gaan omstreden zaken niet uit de weg. Een voorbeeld: het computerspel ”The Sims” is mateloos populair in onze gezindte, maar principieel af te keuren vanwege de manier waarop met de dood wordt omgegaan. Dat stellen we dus kritisch aan de orde, maar altijd vanuit de gedachte dat we iets positiefs willen betekenen voor het gezin.”

Eigentijds
Is de GezinsGids veranderd in zestig jaar? De Bruin: „Niet als het gaat om het doel. Wat toen nodig was, leidinggeven vanuit Gods Woord, is nu ook nodig. Wel als het gaat om de onderwerpen.” Otte: „En de lay-out is natuurlijk veranderd. We hebben vorig jaar een ingrijpende restyling gehad om de inhoud beter tot z’n recht te laten komen. Wil je überhaupt gelezen worden, dan moet je in dat opzicht eigentijds zijn. We maken ook veel gebruik van eigen foto’s in plaats van algemeen archiefmateriaal, om dicht bij de lezers te staan.”

Eerlijk, evenwichtig, duidelijk, het zijn woorden die de GezinsGids graag als uitgangspunt neemt. De Bruin: „Als we over homoseksualiteit schrijven laten we de Bijbelse visie zien, geven we de worsteling weer die iemand met zijn geaardheid kan hebben -niet schokkend, wel in heldere taal- en sluiten we af met de oproep om in het pastoraat meer aandacht te schenken aan dit thema. En als we het over sport hebben, dan is onze insteek: we zijn tegen EK voetbal vanwege de verdwazing, maar vóór gezond bewegen.”

Otte: „We hebben een grote verantwoordelijkheid. Aan de ene kant willen we een eerlijk beeld van de werkelijkheid geven. Dus als seksueel misbruik ook in onze gezindte voorkomt, dan zullen we daarover schrijven. Aan de andere kant willen we niet voor de muziek uitlopen door taboes te doorbreken, zoals de grote publieksbladen bewust doen. Dan breng je de lezers op het verkeerde pad.”

Compliment
De grote concurrent van de GezinsGids is het familieblad Terdege. Otte: „Toen Terdege in 1983 begon, zei mijn opa: „Dit wordt voor ons een behoorlijke slag. We hebben het inderdaad gemerkt, maar de GezinsGids heeft nog altijd 15.000 abonnees en dat aantal blijft stabiel. Terdege is onze ”concullega”.” De Bruin: „We houden elkaar scherp zonder dat we elk nummer over en weer zitten te kijken wie wat heeft. We hebben elk ons eigen beleid.”

Wat is het verschil? De Bruin: „Terdege is breder qua achterban. Onze lezers zitten in wat dr. C. S. L. Janse de smalle gereformeerde gezindte noemt. En aardig om te vermelden: Soms horen we van anderen: Terdege is breder, maar in de GezinsGids stáát meer. Tja, dat vinden wij natuurlijk geen verkeerd compliment.”

De GezinsGids gaat zijn eigen gang. Dat lijkt ook na zestig jaar het motto te blijven. Gevraagd naar plannen voor de toekomst, antwoordt Otte: „Geen bijzondere, gewoon doorgaan. Het volgende nummer maken.”