Ezechiël 37:4Een natuurlijk mens bedriegt zichzelf met valse overleggingen en verbeeldt zich, zonder de minste grond en tegen alle reden, dat hij zalig zal worden. Daartegenover staat een geestelijk mens. Die is gewoon zichzelf zeer nauw te onderzoeken betreffende zijn genadestaat. Hij is omtrent zijn eeuwige zaligheid in veel twijfel en grote vrees. Gewis en zeker, hij zal in de hemel komen en daartegenover zal de eerste, die met een sterke verbeelding en een zekere gerustheid van zalig te worden, verloren gaan. Om deze in zijn valse gronden te ontdekken, te beschamen en op een betere weg te brengen, zullen wij hem wat nader in overweging nemen.

We beginnen bij de valse gronden van een natuurlijk mens en waaruit die geboren worden. Onder een natuurlijk mens verstaan wij zo een, die niet anders heeft dan wat hij door Adams toegerekende zonde heeft ontvangen. Hij toont dat hij een verdorven kind van die zondige vader is. De apostel geeft van zo een de volgende beschrijving: „…het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet” (Romeinen 8:7). Hij kan dat niet begrijpen, omdat het een geestelijk onderscheid is.

Jeremia Hollebeek,

predikant te Leiderdorp

(”De natuurlijke mens in zijn valse gronden”, 1750)