Politiek is een hard vak. Daar zijn de kamerleden en ministers van de LPF achtergekomen; dat heeft minister-president Balkenende ervaren; daar kwam ook ChristenUnie-leider dr. K. Veling eind vorige week achter. In een gesprek met de partijtop werd hij hartelijk bedankt voor het vele werk dat hij tijdens de vorige verkiezingscampagne heeft verzet, maar kreeg hij ook te horen dat men er geen prijs op stelt dat hij de kar ook dit keer trekt.

De klap komt voor Veling, die al een week of zes ziek thuis zit, hard aan. Nog geen twee jaar geleden koos de pas gevormde ChristenUnie de toenmalige senator tot haar lijsttrekker en aanvoerder. Na een teleurstellende verkiezingsuitslag brak binnen de partij een storm van kritiek los op de wijze waarop de campagne was gevoerd, maar ook op het functioneren van de lijstrekker. Die zou niet in staat zijn geweest het profiel van de ChristenUnie, tussen de realist Balkenende (CDA) en de principiële Van der Vlies (SGP), in gewone-mensentaal neer te zetten.

Toch ging het partijcongres op 22 juni als één man achter haar lijsttrekker staan. Veling kon door als fractievoorzitter in de Tweede Kamer. In de zomer verbrandde de vroegere rector van het Greijdanus-college in Zwolle al zijn schepen achter zich. Hij verhuisde van Hattem naar Delft, waar hij een huis laat bouwen. In afwachting van de oplevering verblijft hij daar in een huurhuis.

Vorige week zei u nog dat u opnieuw beschikbaar was als lijsttrekker. Bent u overrompeld door het besluit van het bestuur?
„Het was natuurlijk niet helemaal een donderslag bij heldere hemel. Rond en na de verkiezingen is er in de partij steeds discussie geweest over mijn functioneren. Dat is dankzij de LPF in een stroomversnelling gekomen. In de huidige omstandigheden heeft het partijbestuur zichzelf de vraag gesteld wat de beste spits is die ze nú kunnen opstellen.

Dat is, heb ik begrepen, de achtergrond geweest van hun besluit. Ik heb daar geen rancune over, of zo.

Op zich is het waar dat ik door allerlei omstandigheden in de Kamer weinig heb kunnen laten zien. En er is voor de verkiezingen geen tijd meer daar verandering in te brengen.”

Hebt u begrip voor het besluit?
„Nu ja, wat heet begrip? Laat ik het zo zeggen: ik snap zo ongeveer wat ze bedoelen. Dat neemt niet weg dat ik tegen sommige dingen wat anders aankijk. Neem mijn gezondheidstoestand. Ik heb daarover niet die zorg die het bestuur heeft. Ook als ik op mijn medische adviseurs en op mijn vrouw afga, zeg ik: Het gaat goed met me.”

Het partijbestuur zegt: Veling heeft een zware inzinking gehad. We kunnen het hem niet aandoen hem opnieuw lijsttrekker te maken.
„Ja, dat is hun beoordeling. Feit is dat ik me na de verkiezingen zó verantwoordelijk heb gevoeld voor het verlies van de ChristenUnie, dat dat aan me is gaan knagen. Misschien ben ik te gevoelig geweest voor alle kritiek die loskwam. Zo’n situatie vreet energie. Daardoor was ik kort voor de algemene beschouwingen helemaal op.

Daar tegenover staat dat ik me na enkele weken rust al een stuk beter voelde. Momenteel ben ik weer zo fit als vóór 15 mei.”

Dus u gaat volgende week, als het herfstreces is afgelopen, weer aan de slag?
„Of het precies die week zal zijn, weet ik niet. Maar ik ben van plan weer snel naar de Tweede Kamer te gaan. Mijn inzinking had ook niet met het kamerwerk als zodanig te maken. Natuurlijk is het werk in de Tweede Kamer veel onrustiger dan in de Senaat, door een veel grotere media-aandacht en de incidenten die continu je aandacht vragen. Maar ik had daar geen last van.

Zwaar vond ik wel dat ik na een teleurstellende verkiezingsuitslag in de fractie meteen aan de slag moest met het ontslaan van medewerkers en het afscheid nemen van vertrekkende collega’s. Het eerste wat je dus doet is narigheid veroorzaken. Daarvan heb ik niet goed afstand kunnen nemen.”

Blijft u tot de verkiezingen fractievoorzitter?
„Ik bén fractievoorzitter. Hoe we straks precies verder opereren, is onderwerp van overleg in de kamerfractie.”

Bent u voor een volgende periode beschikbaar als kamerlid?
„Die vraag is nu nog niet aan de orde. Ik wil daar nog over nadenken. In elk geval zijn mijn vrouw en ik in Delft gelukkig goed thuisgeraakt. Ook in de kerkelijke gemeente. Als het roer nog verder om moet, kunnen we vanuit die uitgangssituatie kijken hoe het nu verder moet.”