Dubai, stad van superlatieven
Nog maar twintig jaar geleden was Dubai een stoffig plaatsje aan de Perzische Golf. Nu is het een economisch megawonder dat de wereld telkens weer opnieuw verbaast met zijn luxe excessen.
Olie-inkomsten vertegenwoordigen slechts 5 procent van het bruto nationaal inkomen. De explosief groeiende handels- en dienstensector, gekoppeld aan een schaamteloos zelfvertrouwen, is de motor van Dubais ontzagwekkende economische groei van 17 procent.Alles lijkt tot het uiterste te gaan in Dubai, een van de Verenigde Arabische Emiraten. De stad heeft Burj Al Arab, het meest exclusieve hotel ter wereld. Officieel bestaat de zevensterrencategorie niet in de horecasector. Toch heeft Burj al Arab besloten zichzelf ermee te onderscheiden. Het heeft een helikopterlandplaats op het dak voor gasten die geen gebruik van de hoofdingang willen maken.
Het enorme winkelcentrum Mall of the Emirates herbergt een heuse overdekte skipiste met kunstsneeuw. Daar bekogelen Arabieren met arafatsjaal elkaar met sneeuwballen of rijden sleetje met hun zoontjes.
Het hoogste gebouw ter wereld, de Burj Dubai, staat met zijn 629 meter glimmend te pronken. Schitterende groene golfbanen zijn midden in de woestijn aangelegd - zo perfect dat er regelmatig kampioenschappen plaatsvinden. Er zijn zelfs trainingsfaciliteiten voor kameelraces, waaronder een zwembad waar de dieren aan hun conditie kunnen werken.
De nationale luchtvaartmaatschappij, Emirates, die vijftien jaar geleden met enkele Boeings begon, is inmiddels een van de grootste, veiligste en beste maatschappijen ter wereld. En op het veroveren van land op de zee heeft Nederland niet langer meer het monopolie: voor de kust van Dubai ligt een kunstmatig eiland in de vorm van een enorme palmboom. Het is de enige door mensen aangelegde structuur die met het blote oog vanuit de ruimte zichtbaar is. De palmboom is maar een vingeroefening: er wordt hard gewerkt aan De Wereld, een archipel van 300 eilanden in de vorm van de wereldkaart.
Dubai weet niet van ophouden. Nadat de uiteindelijke hoogte van de Burj Dubai bekend was gemaakt -de afmeting werd lang geheimgehouden- ontvouwde een concurrent nog dezelfde dag plannen om een toren met een hoogte van 1,5 kilometer te bouwen.
Eilanden zijn te koop voor bedragen van 50 tot 250 miljoen dollar. De moeder van alle amusementsparken, Dubailand genaamd, is in volle ontwikkeling. Met een oppervlakte van de provincie Utrecht laat het elk ander park ver achter zich.
Het uiteindelijk doel van Dubai is om 15 miljoen bezoekers per jaar te lokken. Een enorm aantal, 200 vliegtuigen vol per dag, tien keer meer gasten dan inwoners, drie keer meer toeristen dan New York verwerkt.
Sceptici maken vergelijkingen met de toren van Babel. Ze zeggen dat Dubai een zeepbel is die ooit moet knappen. Maar dat wordt al tien jaar lang gezegd en er is nog niets gebeurd. Anderen wijzen op de uitbuiting van de naar schatting 500.000 buitenlandse arbeiders, voornamelijk afkomstig uit India, Pakistan en Bangladesh. Zij verdienen gemiddeld 200 dollar per maand. Dit is 10 procent van het minimumloon in Dubai. De bouwvakkers zelf klagen niet. Hun inkomen is vaak vijfmaal zo groot als het loon dat ze thuis zouden kunnen verdienen. Het ziet ernaar uit dat Dubai voorlopig door blijft draaien.