„Latijns-Amerika niet langer achtertuin VS”
Na meer dan 185 jaar Monroedoctrine is het tijd voor een nieuw Latijns-Amerikabeleid in de Verenigde Staten. Dat vindt de toonaangevende Council on Foreign Relations (CFR). De Amerikaanse dominantie is voorbij en Latijns-Amerika moet nu als gelijke partner worden behandeld.
Het rapport met de ondertitel ”Een nieuwe richting voor een nieuwe realiteit” roept onder meer op tot opheffing van de economische sancties tegen Cuba en het openen van de dialoog met dit land. Ook de relatie met Venezuela moet open worden gehouden. „We moeten niet proberen Hugo Chavez te isoleren, want dat versterkt hem alleen maar”, zei Charlene Barshefsky, voormalig handelsvertegenwoordiger onder Clinton en nu covoorzitter van de groep experts die het rapport heeft geschreven.In 1823 kondigde president James Monroe aan dat de Verenigde Staten Europese inmenging in Noord- en Zuid-Amerika voortaan als vijandig zouden beschouwen. Amerika voor de Amerikanen, was de leus, maar in de praktijk betekende dit vooral dat de VS zich het recht voorbehielden om in heel Amerika als politieagent op te treden.
Die tijd is voorbij, zegt het rapport. In een tijd van banden met landen over de hele wereld, vooral met de EU en China, zullen Latijns-Amerikaanse landen niet automatisch de wil van Washington accepteren. De VS moeten erkennen dat de landen zelf wel weten wat het beste voor ze is. „Als er een tijdperk van hegemonie van de VS in Latijns-Amerika was, is dat nu voorbij”, zegt het rapport, „maar het beleid van Washington is nog niet aangepast aan die realiteit.”
Het rapport is voornamelijk bedoeld om het beleid van de komende regering te beïnvloeden, maar ook de publieke opinie die in dit verkiezingsjaar speciale aandacht heeft voor handel en migratie. Om die reden werd enkele prominente Democraten en Republikeinen gevraagd mee te schrijven aan dit rapport.
Met de focus op handel, democratie en drugs hebben de VS „de noden van Latijns-Amerika genegeerd”, zeggen de schrijvers. De thema’s zijn belangrijk, maar ondergeschikt aan vier kernthema’s: armoede en ongelijkheid, veiligheid, migratie en energiezekerheid. Uiteindelijk zijn dat ook voor de VS kwesties van binnenlands belang. „Het is een realiteit dat Noord- en Zuid-Amerika geïntegreerd zijn. Het is nu de vraag hoe we die integratie positief maken.”
Een van de aanbevelingen voor armoedebestrijding is het vergroten van de hulp door middel van de Millennium Challenge Account, een fonds dat regeringen die hun beleid verbeteren, beloont met honderden miljoenen aan hulp. De strijd tegen drugs moet minder gemilitariseerd worden, want de prijs van heroïne en cocaïne in de VS is er niet door gestegen. Er moet veel meer worden ingezet op plattelandsontwikkeling en assistentie bij de overstap naar andere gewassen.
Programma’s tegen armoede moeten veel meer „de prioriteiten van Latijns-Amerikaanse regeringen weerspiegelen” en handelsverdragen moeten ook worden afgesloten met Bolivia en Ecuador, ook als is de relatie met die landen complex.
Migratie moet een prioriteit worden voor de nieuwe regering. Het rapport pleit voor „circulaire migratie”, waarbij migranten een tijdelijke vergunning krijgen, zodat ze hun menselijke en hun financiële kapitaal vervolgens weer kunnen inzetten in het land van herkomst.