Het idee van Kantoorfruit komt uit Denemarken. Daar grist menig werknemer rond tien uur een kiwi van de fruitschaal. Of stilt rond vieren zijn trek met een appel. De subsidie van de overheid maakt het voor Deense ondernemers aantrekkelijk om het fruit af te nemen. Er zijn zo’n 600 bedrijven die de fruitmanden wekelijks leveren. Een vriend van bloemenhandelaar Hans Wijnands (42) uit Noordwijk is een van de leveranciers. „Hij is daar enorm succesvol.”Wijnands besluit in 2007 dit idee te importeren naar Nederland. Kantoorfruit ziet het licht. De werkwijze is eenvoudig. Via een simpele site kunnen bedrijven zich aanmelden voor wekelijkse levering van een doos met dertig of vijftig stuks vers fruit. De prijs bedraagt respectievelijk 15,95 en 24,50 euro. Er zijn geen extra bezorgkosten en de eerste proefmand is gratis. Kantoorfruit laat bedrijven geen contracten tekenen, er geldt geen opzegtermijn.

De inhoud van de mand is iedere week anders. „De basis bestaat uit appels, peren, bananen en sinaasappels. Die vullen we aan met seizoensfruit zoals kiwi’s, druiven, pruimen of perziken. Werknemers krijgen nooit dezelfde mandinhoud voor de neus.” Iedere zaterdag wordt er „kakelvers” fruit vanuit Barendrecht in Noordwijk afgeleverd. ’s Middags wordt alles gesorteerd bij een ander bedrijf en vervolgens koel weggezet. In de nacht van zondag op maandag start de uitlevering.

Kantoorfruit garandeert een landelijke dekking. Drie eigen busjes bestrijken de Randstad, voor de rest van het land doet Wijnands een beroep op externe bezorgers. Wekelijks zet de ondernemer zo’n honderd manden af. „Op dit moment is het bezorgen nog vrij kostbaar. Op het afleveren van een mand in het Friese Ureterp moeten we 3 tot 4 euro toeleggen. Als de volumes toenemen, dalen verhoudingsgewijs de vaste kosten. Nu drukken bijvoorbeeld de uitgaven voor promotie zwaar op de exploitatie. Bij investeringen let ik goed op wat ik doe.”

Om quitte te draaien moet de wekelijkse afzet naar duizend manden, zo berekende Wijnands. Hij heeft er alle vertrouwen in dat dit doel binnen een jaar is bereikt. „Kijk naar Denemarken, daar loopt de verkoop als een trein. Ik sorteer nu voor op dat succes.”

Positieve reacties krijgt hij genoeg. „Bedrijven beginnen meestal met dozen van dertig stuks. Het personeel reageert dikwijls zo enthousiast dat binnen de kortste keren de grotere mand wordt besteld.” Wijnands merkt wel dat potentiële klanten een drempel over moeten. „Tussen enthousiasme en bestellen zit nog een hele kloof. Een ondernemer vermenigvuldigt de prijs van de mand met 52 om de jaarlijkse kosten te berekenen. Opgeteld is dat een heel bedrag. Daar krijgt hij weliswaar tevredenheid onder de medewerkers voor terug, maar werkplezier is een subjectief begrip.”

Met het argument dat fruit gezond is, probeert Wijnands ondernemers over de streep te trekken. „In Denemarken zie je het aantal ziektedagen dalen, al kan ik het verband met fruitconsumptie niet wetenschappelijk onderbouwen. Verder kweek je goodwill bij het personeel.” De website verwoordt het nog stelliger: „Gezond eten betekent meer levens- en werkvreugde en minder ziekteverzuim.”

Sinds begin dit jaar krijgt Wijnands steun in de rug door de campagne Werkfruit, gelanceerd door AGF Promotie Nederland en het Voedingscentrum met subsidie van de Europese Unie. Fruit op de werkplek moet even gewoon worden als een kop koffie of thee, aldus de organisaties. Het doel is om binnen drie jaar 3000 bedrijven aan het fruit te krijgen. „Mensen reageren op die campagne, bekijken de website en komen uiteindelijk bij ons uit.”

De campagne trekt echter ook nieuwe ondernemers en groenteboeren die proberen een graantje mee te pikken van de toegenomen belangstelling van bedrijven voor gezonde snacks. Wijnands ligt niet wakker van de extra spelers. „Wij leveren in heel Nederland, dat kan een groenteboer niet. Bovendien is het marktpotentieel enorm. Ik gun mijn concurrenten ook hun deel.”