Een groeiend aantal radicale jongerenpredikers (salafisten) houdt op steeds meer plekken in Nederland lezingen. Daarin nemen ze stelling tegen „de waarden van de democratische rechtsstaat”, al roepen ze niet openlijk op tot geweld. Vooral jonge Marokkanen tonen interesse. De AIVD schat dat in totaal 25.000 tot 30.000 personen ontvankelijk is voor de radicale boodschap.De nieuwe directeur van de AIVD, G. Bouman, zei vanmorgen desgevraagd dat met name prediking in radicale moskeeën in Eindhoven, Tilburg, Amsterdam en Den Haag zorgen baart. Verder trekken ongeveer twintig rondreizende jongerenimams door het land.

Bouman stelt dat de dreiging vanuit islamitisch-terroristische netwerken is toegenomen, ook vanuit het buitenland. Op extremistische websites wordt Nederland vaker dan voorheen genoemd. Dat houdt onder meer verband met de film ”Fitna” van Wilders.

Opmerkelijk is dat steeds meer radicaalislamitische vrouwen hun partijtje meeblazen. Op internet verspreiden ze radicale boodschappen, waarmee ze „radicalisering van andere vrouwen” bevorderen.

In vrijwel alle Europese landen is de niet-gewelddadige radicale islam in opkomst, signaleert de dienst.

Opvallend is dat de radicale moslims hun strategie wijzigen. Opereerde de vorige generatie „vanuit maatschappelijk isolement”, de huidige groep radicalen is uit op een „gestage en duurzame groei” van de islam in Europa. „Er is sprake van professionalisering. Dat leidt ertoe dat de theologische en politieke boodschap wordt aangepast aan de specifieke doelgroepen en de lokale omstandigheden.” Aansturing vanuit islamitische gidslanden wordt „afgebouwd.”

In Marokkaanse kringen is een islamitische jeugdcultuur ontstaan, waar radicalisering op de loer ligt. De radicale jongeren zetten zich af tegen de Nederlandse samenleving en richten zich op de wortels van de zuivere islam. Ze eren leden van de Hofstadgroep. „Ze kleden, gedragen en uiten zich op dezelfde manier.”

Sommigen van deze jongeren raken zo „in de ban” van de radicale islam, stelt de AIVD, dat ze „daadwerkelijk een bedreiging vormen voor de nationale veiligheid.” Andere jongeren uit deze categorie zijn minder gevaarlijk. „Hun radicale uitingen zijn vooral een poging erbij te horen. Ze proberen hun onzekerheid en frustratie te maskeren, maar houden er geen diepgewortelde radicaalislamitische gevoelens op na.”

Ook in Turkse kring is sprake van radicalisering onder een „beperkt deel” van de jongeren. Ze zijn uit op invoering van de islamitische wet. „Concreet werkt men aan de verwezenlijking van dit toekomstbeeld door intensief de Koran en de teksten van conservatieve of radicale islamgeleerden te bestuderen.”