Ondanks die verkiezingsoverwinning beleefden conservatieve moslims eind vorige week een korte tegenslag toen de Indonesische regering de blokkade van de internetsite YouTube ophief. Maar president Yudhoyono liet zich niet helemaal van de wijs brengen. Een plan om in Indonesië alle toegang tot sekssites te blokkeren gaat gewoon door.Zeker nadat de minister voor Vrouwen, Meutia Hatta, vorige week schokkende onderzoeksresultaten presenteerde over internetgebruik onder jongeren. Zo kon in 2006 ruim 80 procent van de Indonesische jongeren tussen de vijftien en de zeventien jaar sekssites bezoeken, de meesten tijdens het studeren. Indonesië staat hiermee op de zevende plaats van de wereldranglijst van meeste sekssitebezoekers. Dat terwijl minder dan 4 procent van de bevolking over internet beschikt.

Indonesië kent al een strenge wetgeving tegen pornografie. Vorige maand passeerde een nieuwe wet het parlement die het internetproviders verbiedt om klanten toegang tot pornografische websites te verschaffen. Zes jaar gevangenisstraf en boetes van meer dan 50.000 euro staan er op het creëren, verspreiden of downloaden van pornografisch of gewelddadig materiaal.

Maar niet alleen porno trekt de aandacht van jonge Indonesiërs op internet. De internetwaarnemer Google Trends maakte bekend dat het aantal internetbekijkers van de film ”Fitna” van Wilders in Indonesië 20 procent hoger ligt dan in Nederland.

De grote toegang die internet biedt tot immorele beelden en pornografisch materiaal sterkt de relatief seculiere Indonesische regering, maar vooral veel moslimorganisaties in hun overtuiging internet volledig aan banden te moeten leggen. Sinds enkele jaren presenteren conservatieve moslimgroepen en partijen als PKS en PBB zich als de hoeders van de Indonesische normen en waarden.

Begin 2006 leek een ultraconservatieve wet tegen pornografie het land in tweeën te scheuren. De wet die erotisch dansen en zoenen in het openbaar strafbaar maakte, strandde in de protestgolf van gematigde politici en de machtige showbizzwereld. Sindsdien lijken conservatieve moslimgroepen, losjes verbonden aan de Indonesische Ulema Raad MUI, vooral lokaal terrein te hebben gewonnen. Steden en districten in West-Java, Sumatra en Zuid-Sulawesi worden drooggelegd, moslimvrouwen moeten daar verplicht een hoofddoek dragen en op vrijdag mag er bijna niet gewerkt worden.

Het gemeentebestuur in Batu, Oost-Java, besloot onlangs vrouwelijke masseuses te verplichten een hangslot op hun broek te dragen. Hiermee konden hun massages de wetten van fatsoen onmogelijk overschrijden. Het ’hangslotreglement’ leidde tot grote kritiek van minister Meutia Hatta, die verklaarde dat „je hiermee alle masseuses als prostituees beschouwt en bij hen de fout legt.”

Maar ook andere stadsbesturen volgen de islamitische zedelijkheidscampagne. Bandung toonde als hoofdstad van West-Java deze maand zijn islamitische agenda toen burgemeester Dada Rosada het concert van de uitdagende zangeres Dewi Persik verbood. De jonge Dewi Persik reageerde stoïcijns. Ze heeft standaard uitverkochte concerts en tv-optredens voor de tientallen miljoenen fans op Java. Veel mensen in Bandung zijn ondertussen erg teleurgesteld.

De film ”Fitna” komt dan ook als geroepen voor de conservatieve moslimpartijen die verhit op zoek zijn naar nieuwe onderwerpen in hun normen-en-waardencampagne. Ook de electorale overwinning van de PKS-partij in West-Java moest niet veel later komen. Want ondanks het technisch ingewikkelde blokkeren van sekssites, het opleggen van hangsloten voor masseuses en het verbieden van populaire volkszangeressen lijkt de weg naar een Indonesische moslimstaat nog oneindig ver.