Het verschil tussen toen en nu kan amper groter zijn. Het houten balkon van iets meer dan 1 bij 2 meter is vandaag verlaten. Een schrale oostenwind schuurt langs de rood-wit-groene vlag van Hitzacker, die vanaf het voormalige raadhuis halfstok hangt. Op het marktplein lopen een paar mensen die in het centrum van het stadje hun boodschappen doen.

Op 2 oktober 1965 zag het zwart van de mensen op het plein. Vierduizend belangstellenden trotseerden die zaterdag de motregen en verzamelden zich op het marktplein voor een charmante Beatrix en een trotse Claus. „Tussen de twee was liefde en dat werd overgedragen op de mensen hier”, zegt burgemeester Karl Guhl, die indertijd loco-burgemeester was. „Het was een heerlijke dag.”

Omdat zijn moeder wegens ziekte de verloving in Nederland niet kon bijwonen, bracht Claus kroonprinses Beatrix naar Hitzacker en stelde haar voor aan zijn moeder en de bevolking. Het bezoek was een paar dagen van tevoren bekendgemaakt, en de stad was massaal uitgelopen.

De warme ontvangst was mede te danken aan Julius von dem Bussche, de oom van Claus, die indertijd burgemeester was. Een halfjaar later was hij in Amsterdam getuige bij het huwelijk van het paar.

Claus’ oom was overigens niet de enige inwoner van het Elbestadje die het huwelijk bijwoonde. Meer inwoners waren voor de plechtigheid naar Nederland getogen. Dat ’hun’ zoon zo werd uitgescholden met ”Claus raus”, hebben ze nooit goed begrepen. Dat verdiende Claus niet. Liever denken ze terug aan die oktoberdag in 1965.