Wat een gedachte heeft deze jongeling van zichzelf. Hij heeft zichzelf zondig lief en in dat liefhebben van zichzelf kan en wil hij niet toestemmen dat hij van alle goedheid is verstoken en niets heeft dan zonde en ongerechtigheid.Hier zien we die vleselijke gerustheid en zorgeloosheid waardoor men gesterkt wordt in de waan dat men goed genoeg is om in de hemel te komen en dat men om zalig te worden geen zwarigheid moet maken. Er is nog iets: men is in de waan dat men hierin opzettelijk moet volharden, zonder op ontdekking en overtuiging acht te slaan. Hoe kunnen deze verkeerdheid en blindheid zo groot zijn? De satan wil het zo, de god dezer eeuw verstaat het zo en men laat zich gewillig door hem verblinden, temeer daar men in deze weg de gehele wereld kan behouden met haar begeerlijkheden.

O, u bent gewaarschuwd tegen dit kwaad. Geen kwaad is verderfelijker onder de dienst van het Evangelie. Geen verderfelijker kwaad dan de waan van eigen goedheid en gerechtigheid en op die beide te blijven rusten en vertrouwen. Men blijft hier zitten op zijn natuurlijke grond; hoe kan men dan zalig worden? Noch Gods barmhartigheid wordt hier aangezocht, noch Jezus wordt hier in Zijn verdienste dierbaar en noodzakelijk. En of men al zegt dat men Gods barmhartigheid in Jezus’ verdienste zoekt, het zijn maar eigen gronden waarop men rust.

Franco de Bruin, predikant te Amsterdam (Leer uit Jezus’ mond, 1764)