Juni:Bij de verkiezingen op 10 juni haalt de Vlaamse christendemocraat Yves Leterme een monsterzege met 800.000 voorkeurstemmen. Hij had zijn kiezers grotere autonomie voor Vlaanderen beloofd.

Koning Albert II benoemt de Waalse liberaal Didier Reynders tot informateur. Reynders denkt aan een coalitie van christendemocraten en liberalen.

Juli:

De koning benoemt oud–premier Jean–Luc Dehaene tot bemiddelaar tussen de Nederlands– en Franstaligen over de staatshervorming. Dehaene stopt twee weken later zonder dat er iets is bereikt.

De koning benoemt Yves Leterme tot formateur. Tot verbijstering van de Franstaligen verwart Yves Leterme op de Waalse televisie het Franse volkslied met het Belgische.

Augustus:

Leterme komt er niet uit en dient 23 augustus zijn ontslag in. Koning Albert II benoemt Kamervoorzitter Herman van Rompuy tot ’koninklijk verkenner’ om de gesprekken vlot te trekken.

September:

Vlaams Belang pleit nadrukkelijk voor een republiek Vlaanderen. Als tegenreactie hangen Brusselaars de Belgische driekleur uit het raam: ze willen België behouden.

De koning benoemt Yves Leterme opnieuw tot formateur.

Oktober:

Onderhandelaars bereiken akkoorden op deelgebieden.

November:

Het record van de langste kabinetsformatie wordt verbroken. Vlamingen drukken in het parlement de splitsing door van het kiesdistrict Brussel–Halle–Vilvoorde, het laatste gemengde kiesdistrict van Vlamingen en Walen. Walen reageren woest. De formatie ligt stil.

Belgen raken bezorgd over het uiteenvallen van hun land. 140.000 Belgen ondertekenen een petitie voor de Belgische eenheid. Zo’n 35.000 lopen mee in een mars in Brussel.

December:

Formateur Leterme doet onderhandelaars een eindvoorstel over de grenzen van de staatshervorming. Joëlle Milquet van de Waalse christendemocraten, in Vlaanderen Madame Non genoemd, wijst de tekst af.

Leterme dient zijn ontslag in als formateur. Hij geeft vervolgens alles en iedereen de schuld van zijn mislukken. Hij beweert dat de Waalse omroep RTBF door sommigen wordt vergeleken met de Rwandese haatzender Mille Collines die in 1994 opriep tot een genocide op de Tutsi’s.

De koning geeft vervolgens demissionair premier Guy Verhofstadt de opdracht een interim–regering te gaan maken. Die moet dan het pad effenen voor een echte regering. Verhofstadt klaart de klus in een dikke week.

Februari:

Leterme belandt in het ziekenhuis met een inwendige bloeding in het maagdarmstelsel. Als hij er uit komt belooft hij op een andere manier politiek te gaan bedrijven met meer evenwicht, wijsheid en rust.

Maart:

De vijf beoogde regeringspartijen worden het eens over een regeerakkoord, net op tijd voor het geplande aftreden van interim–premier Guy Verhofstadt op 20 maart. Leterme kan op die dag beëdigd worden met zijn eerste regering.